-
J.R.R. Tolkien, professor Angelsaksisch aan de universiteit van Oxford, dacht voor de klassieker In de ban van de ring een complete wereld uit, met een eigen geschiedenis, geografie, taal en mythologie. Deze achtergronden verenigde hij het eerst in De Silmarillion. Hoewel het tijdens zijn leven nooit is gepubliceerd, beschouwde Tolkien dit boek als zijn eigenlijke levenswerk. In 1977 werd De Silmarillion postuum uitgegeven. Waar In de ban van de ring de geschiedenis van de Derde Era beschreef, voert De Silmarillion de lezer mee naar het begin van de oudste tijden: de Eerste Era van Midden-aarde. Het is de mythe van de schepping van de wereld en de grote oorlogen die werden gevoerd tussen de Elfen en de duistere Morgoth. Ook wordt verhaald van de Silmarillen, drie edelstenen waarin Fëanor, een geniale Elf, het goddelijke licht weet te vangen. Naast dit lange verhaal bevat dit boek een viertal kortere vertellingen: Ainulindalë, Valaquenta, Akallabêth (De ondergang van de Númenor) en Over de Ringen van Macht.
-
Het geluk lacht Suus toe als ze haar droom volgt en naar het buitenland verhuist. Samen met zus Anouk en dochtertje Sterre settelt ze zich in een oude boerderij op het platteland van Zuid-Portugal. Maar dan slaat het noodlot toe: Sterre verdwijnt spoorloos. Tijdens haar zoektocht merkt Suus dat er zaken voor haar verzwegen worden. Wie kan ze nog vertrouwen?
-
Als kleines Mädchen musste Christine miterleben, wie ihre geliebte Mutter ermordet wurde. Die furchtbare Erfahrung warf tiefe Schatten auf ihr Leben. Doch auf Breedenkamp, dem holsteinischen Gut ihres Großvaters, fand Christine Heimat und Geborgenheit. Die Liebe jedoch, glaubt sie seitdem, bringt nur Leid und Tod. Wird es dem Journalisten Julian gelingen, das Herz der jungen Frau aus der Starre zu befreien?
-
Die Tochter des Teufels Oorspronkelijke titel Gebruikers Sporen en Geel verkleuring Omslagontwerp Rob Eckhardt Het buitengewoon avontuurlijke en romantische leven van Nadja, de buitenechtelijke dochter van de Russische monnik Raspoetin (1863-1916). De hoofdpersoon bracht haar jeugd door aan het hof van tsaar Nicolaas II, volgde haar man - een gardeofficier - naar een strafkamp in Siberie en moest later vluchten naar Parijs waar ze een grote revuester werd. Haar talrijke minnaars kwamen alleen op een geweldadige manier om het leven. Deze vlot geschreven roman is een aaneenschakeling van dramatische hoogtepunten en onwaarschijnlijkheden. Sommige stukken tekst vertonen grote overeenkomst met de vele andere romans van deze schrijver.
-
Een avond waar de jeugd zo naar uitkijkt als de zaterdagavond. Gabbers, xtc, hakken, housen, snuiven, seksen, kinky-party's- de fantasie van iedereen die niet jong meer is weet er wel raad mee. De Vlaamse journalist Jan Haerynck trok een tijd lang op met een aantal jongeren in Nederland en Vlaanderen om te peilen hoe zij hun zaterdagavond doorbrengen.
-
Ze noemen zich handelaren in humor. Al meer dan twaalf jaar verkopen ze het publiek van hun cabaretvoorstellingen avond aan avond plezier en luim. Ze zijn dealers van de lach. Ze helpen ziekten bestrijden en voorkomen. Ze brengen mensen terug naar de bron van hun bestaan. En zo leuk is dat helemaal niet. De hilarisch komische gebroeders Ludo en Egon Smulders worden op hun tocht langs de Nederlandse theaters, cafés en skyboxen vergezeld door hun aangever en tekstschrijver Giph, de hoofdpersoon uit onder andere de roman Ik omhels je met duizend armen. Na hun zesde succesvolle tournee worden de mannen, die behoorlijk op elkaar zijn uitgekeken, door hun impresario Junior meegenomen naar het ijskoude IJsland, om daar de basis te leggen voor de (al uitverkochte) nieuwe show. Het plan is gletsjers te bezoeken, met sneeuwscooters rond te racen en het nachtleven van Reykjavik grondig te leren kennen. Op IJsland moet de eenheid worden hersteld, het vuur aangewakkerd, de passie hervonden. Dit is zeker bij Giph hard nodig. Na de heftige verliefdheid op een Friese jonge vrouw en de zeer moeizame geboorte van een zoon genaamd Bent stelt hij zich eindelijk de wezenlijke vraag: waarom zou je het publiek aan het lachen proberen te maken als het lachen jezelf is vergaan?