Fred Moorman droomt van een zwarte jeep Cherokee en een nieuwe vriendenkring. Zijn leven is tot stilstand gekomen. Zijn zoon ziet hem allang niet meer als held en zijn vrouw mijmert over haar leven na zijn dood. Dan loopt hij Max G. tegen het lijf, een oude vriend over wie op school al het gerucht ging dat hij in verdovende middelen handelde. Max maakt indruk, met zijn kameraad Richard H., zijn oogverblindende vrouwen en zijn cabriolet. Fred ziet zijn kansen. 'Een tegelijk hilarische en schrijnende roman die alles zo vaak op zijn kop zet dat je uiteindelijk niet meer weet wat boven ligt: fictie of werkelijkheid.' – GPD 'Het verhaal ontrolt zich van de ene sterke scène naar de andere, van het ene indringende beeld naar het andere.' – Vrij Nederland

Les compagnond de Jehu Oorspronkelijke Titel Dumas Davy de la Pailleterie 24 July 1802 Villers-Cotterêts, Aisne, First French Republic Died 5 December 1870 (aged 68) Puys (near Dieppe), Seine-Maritime, French Third Republic

Als de 17 jarige Torhild, een veelbelovende pianiste, een belangrijk concert moet spelen, krijgt ze toestemming te oefenen op de vleugel van het oude landhuis Myren. Daar raakt ze bevriend met enkele kunstenaars, die een tentoonstelling voorbereiden over roofdieren - met name over het roofdier in de mens. Intussen wordt Torhild in toenemende mate geconfronteerd met raadselachtige gebeurtenissen, waar een steeds grotere dreiging van uitgaat: ze hoort voetstappen, er hangt een schilderij dat spontaan lijkt te veranderen, ze vindt stenen met veelbetekenende runen en een kat met doorgesneden keel...Als er uiteindelijk een moord plaatsvindt, ziet Torhild zich gedwongen op zoek te gaan naar de moordenaar - een speurtocht die haar door de diepste krochten van haar eigen ziel voert, en die haar leert dat ieder mens een schaduwzijde in zich draagt.

Verslag van een smaadproces dat een Poolse chirurg - na de oorlog naar Engeland gevlucht en daar beroemd geworden - aanspande tegen een joodse auteur die hem noemde in verband met zijn medewerking aan sterilisatie-experimenten in een Duits concentratiekamp. Op boeiende wijze weet de auteur bij de lezer twijfel op te wekken over het feit of de arts nu schuldig is en dit vol te houden tot het einde. Hij ontkomt daarbij echter niet aan enige langdradigheid en maakt soms gebruik van sensationele effecten, maar daar zullen de vele Uris-liefhebbers zich niet aan storen. Pocketeditie; kleine druk, krappe marge.

Der Fuchs war damals schon der Jager orspronkelijke Titel Roemenië in de laatste dagen van het Ceau?escu-regime. Het zijn beelden van de alomtegenwoordige dreiging en angst, beelden van ontmoediging en uitzichtloosheid, die de basis vormen van deze indrukwekkende roman. Uit de beelden verheffen zich de personages Adina, een lerares, en haar vriendin Clara, ingenieur in een fabriek. Als Clara verliefd wordt op een officier van de geheime dienst die Adina in de gaten dient te houden, betekent dat het einde van de vriendschap. Het vossenvel in de kamer van Adina wordt het symbool van de dreiging.

Ik ben een geboren verteller, want de feiten spreken niet voor zich, die moeten ondertiteld worden, van voetnoten voorzien. De verteller in Liefde is voor vrouwen probeert zich een persoonlijke geschiedenis toe te eigenen, een geschiedenis die hij niet kent, omdat er tussen zijn biologische afkomst en feitelijke leven een adoptie staat. Ooit, in een `zorgeloos, onbezwangerd moment´ rond 1960, moet de vrouw die hem baarde een man zijn tegengekomen - (Donker) - in Londen. De feiten kent hij uit de adoptieformulieren, maar het bijbehorende verhaal moet hij er zelf bij verzinnen - Liefde is voor vrouwen is een deels fictieve reconstructie. Er is moeder A., die hem heeft aangenomen, en er is moeder B., die hem de geboorte schonk en meteen daarop naar een Nieuw Land vertrok, vele oceanen verder. En er zijn mannen: donker, met kroeshaar, die mogelijk zijn vader zijn, en anders altijd zijn geliefde kunnen worden. Want: `Het incest-taboe geldt niet voor geadopteerden.´ `Liefde is voor vrouwen,´ houdt zijn grote, zwarte minnaar hem voor, `wij hebben de vriendschap en de sex.´ Liefde is voor vrouwen is een rauwe, en tegelijkertijd poëtische roman, waarin de hoofdpersoon probeert de sexuele verwarring op te lossen en het etnische dilemma van de `halfbloed´ te bezweren. Uit alle macht doet de verteller een poging het leven met zijn biologie en genen naar zijn eigen schrijvershand te zetten. De roman is geschreven dicht op de huid van de personages en ontroert door haar heldere intimiteit.

The Translator Oorspronkelijke Titel Lithografie TwinType Breda Sint-Niklaas Verspreiding voor Belgie Sammar heeft vier jaar geleden het lichaam van haar verongelukte echtgenoot teruggebracht naar Soedan. Ze heeft er ook haar zoontje Amir achtergelaten. Zelf is ze teruggereisd naar Schotland, waar ze een baan heeft aan de universiteit van Aberdeen. In het gure Schotland heeft ze heimwee naar de warmte, de geuren en kleuren van het land waar ze geboren is. Dan wordt ze verliefd op Rae, een hoogleraar Arabische politiek voor wie ze teksten vertaalt. Ze vraagt hem moslim te worden, zodat ze met hem zal kunnen trouwen.

The Corrections Oorspronkelijke Titel De correcties is Jonathan Franzens alom bejubelde meesterwerk over de oude Enid en Alfred Lambert en hun drie kinderen Denise, Gary en Chip, die moeite hebben zich te ontworstelen aan de invloed van hun ouders. Denise is als eigenaar van een bekroond restaurant weliswaar maatschappelijk geslaagd, maar gescheiden en ongelukkig in de liefde. Gary, getrouwd en vader van drie kinderen, lijkt een succesvolle suburb-bewoner, maar hij lijdt aan de ziekte van de geslaagde man: hij vindt niets van wat hem vroeger plezier bracht nog de moeite waard. Het slechtst is Chip eraan toe. Aan zijn ooit veelbelovende universitaire loopbaan is door een seksschandaal een einde gekomen, en nu probeert hij zijn net afgeronde scenario aan een filmproducent te verkopen. Als hij bij toeval de echtgenoot van zijn minnares ontmoet komt hij terecht in een maalstroom van hilarische en volstrekt onvoorspelbare gebeurtenissen. Intussen probeert Gary het familiekapitaal van zijn dementerende vader te behoeden voor totaal verval en gaan de oude Enid en Alfred hun noodlot tegemoet op een cruiseschip. Jonathan Franzen geeft met De correcties een hilarische en overrompelende visie op de ziel van de westerse maatschappij. Nu al kan het boek met recht een van de grote romans van de 21ste eeuw worden genoemd. Jonathan Franzen (1959) woont en werkt in New York. In 2001 won hij de National Book Award voor De correcties, waarvan wereldwijd miljoenen exemplaren werden verkocht. Hij publiceerde eerder de romans De 27ste stad en Schokgolven.

The backwash of war Oorspronkelijke Titel Omslagillustratie Collectie Wim van de Hulst Vormgeving binnenwerk CeevanWee te Amsterdam Omslagontwerp Jan de Boer De Amerikaanse verpleegkundige Ellen M. La Motte was in de Eerste Wereldoorlog vrijwillig werkzaam in een veldhospitaal nabij Ieper. Haar gruwelijke ervaringen legde ze in 1916 vast in een korte roman in schetsen, 'The Backwash of War'. Dit boekje raakte vrijwel in de vergetelheid. Aan schrijver Edwin Mortier gaf het onlangs echter stof voor zijn roman 'Godenslaap'*, waarna deze besloot het te vertalen en in te leiden. La Motte laat weinig heel van verhalen over soldatenheroiek en vaderlandsliefde. Zij portretteert jonge soldaten die wegteren aan gasgangreen of voor het leven verminkt zijn, hallucinerende soldaten met stinkende wonden, onverschillige artsen, hautaine officieren die snel nog even decoraties opspelden bij stervenden in het veldlazaret. Deze schetsen, die bijna opgetekend lijken, zijn gehuld in cynische bespiegelingen omtrent de zin van oorlog en de waarde van een mensenleven. In het aanhangsel beschrijft ze nog een panische vlucht van burgers voor Duits granaatvuur te Duinkerken

Sudden Prey Oorspronkelijke Titel Lucas Davenport is een ongewone politieman, niet alleen vanwege zijn extravagante, luxueuze levensstijl, maar vooral vanwege zijn onconventionele, nietsontziende manier van werken. Dick LaChaise heeft pas vier van de negen jaar gevangenisstraf uitgezeten als hij weet te ontsnappen tijdens de begrafenis van zijn vrouw en zijn zusje. Beiden zijn omgekomen tijdens een bankoverval; ze zijn op de vlucht doodgeschoten door het arrestatieteam van Lucas Davenport... LaChaise en zijn maten Butter en Martin zijn wat je noemt white trash: uitschot zonder werk, zonder geld, zonder geweten. LaChaise heeft maar één missie: de dood van zijn vrouw en zijn zusje wreken. Hij trekt ten strijde tegen het hele politieapparaat en in het bijzonder tegen het team van Lucas Davenport. Zijn motto: oog om oog, tand om tand. Maar LaChaise en zijn maten krijgen medewerking uit een voor Davenport onverwachte hoek. Dan breekt de hel los: Davenport en de zijnen openen de jacht op de drie volledig doorgedraaide misdadigers.