-
Niet op voorraadOp basis van oeroude inzichten van de oosterse geneeskunde heeft Kim da Silva een manier ontwikkeld om de zogeheten mudra's of vingerreflexzones in het dagelijks leven zinvol te gebruiken. Het enige wat u nodig heeft zijn uw beide handen. Met de vingerhoudingen kunnen we onszelf in evenwicht brengen en dat is een zeer effectief middel om onze gezondheid weer in eigen handen te nemen. Geïllustreerd met foto's en tekeningen
-
De mensen moesten hem niet, dat was altijd zo geweest. Maar de natuur nam hem zoals hij was.' Nadat Jonathan bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken van tbs, trekt hij weer in bij zijn oude, eenzame moeder, met het vaste voornemen een ander, beter mens te worden. Met groot inlevingsveromgen en een ijzingwekkende narratieve beheersing beschrijft Inge Schilperoord hoe Jonathan uiteindelijk in de fuik loopt die tot een even onontkoombare als verrassende afloop leidt. Inge Schilperoord (1973) publiceerde eerder in NRC Handelsblad, Psychologie Magazine, en Crossing Border Magazine. Daarnaast is ze forensisch psycholoog bij onder andere het Pieter Baan Centrum. "Het is lang geleden dat ik zo'n aangrijpend verhaal heb gelezen. Ik denk dan aan werk van Fjodor Dostojevski en Ferdinand Céline.' Frans Stüger "Allemachtig, wat een geweldig boek. Ik heb er maar één woord voor: Onontkoombaar.' Renate Dorrestein
-
Foto achterzijde Wim Kohler De roman vermengt persoonlijke ervaringen met maatschappelijke ontwikkelingen die zich voordeden in een instelling voor psychiatrische patiënten. Het persoonlijke krijgt gestalte in de hoofdfiguur: de creatief therapeute die uiteindelijk zal vastlopen in haar werk. Na een verhuizing van de kliniek, de versterking van het management en de rigide medische behandelingsvisie, vervreemdt de therapeute steeds meer van zichzelf en haar werk met de patiënten. Een ziekteverlof leidt uiteindelijk tot een ontslagprocedure. De roman kan gelezen worden als een persoonlijk ervaringsverslag en een aanklacht tegen reorganisaties die onvoldoende rekening houden met de individuele werknemer. Het persoonlijk disfunctioneren wordt weinig diepzinnig geanalyseerd; de roman blijft steken in het van zich af schrijven van de woede en het aangedane onrecht.
-
Al bijna zijn hele leven is Thomas Verbogt een hartstochtelijke liefhebber van popmuziek. Hij groeide op met Rolling Stones, Pretty Things, Who, Kinks en Beatles. Hij bezocht kelders waar Golden Earrings en Cuby + Blizzards optraden. En in het enige hasjcafe dat zijn toenmalige woonplaats Nijmegen rijk was, luisterde hij met gesloten ogen naar Hendrix, Pink Floyd en Soft Machine. De nadagen van zijn puberteit vielen samen met de opkomst van Velvet Underground, met Lou Reed en Nico, die de stemmen van het begin van de jaren zeventig werden. Popmuziek was het voedsel van zijn dromen en zijn dromen waren het voedsel van de werkelijkheid. En eigenlijk is dat altijd zo gebleven. Nog steeds draait hij het liefst plaatjes en laat dan de beste plaatjes horen aan vrienden die ook van plaatjes draaien houden. Soms komt de luchtgitaar uit de geheime koffer. Het openingsverhaal van My generation gaat onder meer over de muziek van de bands die hierboven genoemd worden. Het is een autobiografisch verhaal, evenals de overige verhalen, over het hart van de muziek die al zo lang door Verbogts dagen klinkt. De verhalen van My generation zijn geestig en melancholiek. Niks jeugdsentiment, want niets ging voorbij. Daar gaan de verhalen ook over: over de angst een zekere innigheid kwijt te raken.
-
Negen verhalen Keltische romans , ridderromans en oude volksboeken O.a. Faust - Tannhauser Lohengrin - Robert de Duivel Deze pocketuitgave bevat een negental oud-Europese vertellingen, waaronder Robert de Duivel, Parzival, Faust. Deze verhalen zijn geschikt voor de hogere klassen van het middelbare onderwijs of voor geinteresseerden in mythologie. Een erg bruikbaar boekje, waarin de auteur geslaagd is de vertellingen aan te passen aan modern taalgebruik, terwijl de sfeer van die tijd uitstekend behouden blijft. Achterin zijn aantekeningen opgenomen, die beknopt het ontstaan en de vindplaatsen van de vertellingen weergegeven.
-
'Spreek ik met Marilyn French 4Ja.1 'Ik wilde u even bedanken. Door u heb ik mijn man verlaten.' '0. Ik neem aan dat er wel wat meer aan de hand was.' 'Nee. Ik las Ruimte voor vrouwen en ik besloot het niet langer te pikken.' 'Niets heeft de vrouwen in dit boek er ooit van kunnen weerhouden om te schrijven, of te geloven in de kracht van het woord... Ik wist dat ik zonder hun boeken niet de persoon zou zijn geweest die ik nu ben. Of dat ik niet geweest zou zijn waar ik nu ben. Al deze schrijfsters hadden, ieder op haar eigen manier, 'benoemd' wat ik al wist sinds die dag toen ik vier was en naast wijn moeder moest gaan liggen om een dutje te doen in de hitte van de Australische zon. Ik wist dat ze ziek was, maar ze was vooral ziek van haar eigen leven. Ik wist waarom mijn moeder in zo'n slaperig voorstadje was beland. En ik zwoer dat mij dat nooit zou gebeuren. Maar pas toen de vrouwenbeweging in de jaren zeventig de westerse wereld veroverde, met boeken die mijn gevoelen s en die van miljoenen andere vrouwen betekenis gaven. wisten we allemaal dat we niet alleen waren. En onze levens zouden nooit meer hetzelfde zijn. De vrouwen in dit boek leerden ons de grenzen van wat mogelijk was te verkennen. Ze leerden ons niet bang te zijn; ze leerden ons te geloven dat we onszelf kunnen zijn of de personen kunnen zijn die we eigenlijk willen zijn. Als de lezer van dit boek alleen maar daarvan overtuigd raakt, dan is het allemaal de moeite waard geweest.
-
Hoe dronken ben je?" vroeg dokter Onyango toen we de berg afliepen naar zijn huis. We hadden op de veranda een paar flesjes lauw Tuskerbier gedronken. "Hoezo? Ik ben niet dronken," zei ik. "Oké, dan gaan we nu naar de kroeg." "Naar de kroeg? Ik heb dienst... Er ligt een vrouw op de verloskamer die wordt ingeleid." Tijdens het tropenco-schap in de bergen van Kenia komt de auteur in bizarre situaties terecht. De bekende problemen die een co-assistent tegenkomt worden in de tropen nog eens gecompliceerd door cultuurverschillen, communicatieproblemen en een gebrek aan diagnostische en therapeutische middelen. In het dagboek "Naar de tropen" beschrijft de auteur met een kwinkslag wat hij binnen en buiten het missieziekenhuis meemaakt. Ondanks alle frustraties wordt duidelijk dat Kenia en de Kenianen een plaats in zijn hart hebben veroverd.
-
Mensen die niet begeesterd zijn van professioneel bergbeklimmen maar wel over een avontuurlijke geest beschikken, zullen 'Naar het sneeuwgebergte', de belevenissen van Bart Vos in Irian Jaya, Indonesië (het voormalige Nieuw Guinea), niet willen missen. In de aanloop naar het grote werk, de Wilhelminatop, laat Vos al direct zien hoe, met wie en onder welke omstandigheden hij het grote avontuur tegemoet gaat. Vanzelfsprekend, bijna achteloos, maar niet afstandelijk beschrijft hij ontmoetingen en heeft daarbij veel oog voor de mensen van het land die in tegenstelling tot nieuwkomers geen opschepperig gedrag vertonen. Op goed gekozen momenten lardeert hij zijn belevenissen met relevante stukjes geschiedenis. Verder tekent hij rake typeringen van de verschillende bevolkingsgroepen; vooral Indonesiërs, de oerwoudwegenbouwer Agus, weet hij op niet minder dan racisme te betrappen. Vos ergert zich aan de vooroordelen en door die ergernis in dialoogvorm te beschrijven, laat hij standpunten naar boven komen. Een boek dus dat eigenlijk niet over bergbeklimmen gaat, maar waar beklimmen van de Carstenstop eerder reden lijkt om diep in het binnenland te komen om samen met de oorspronkelijke bevolking op te trekken. Een uitstekend reisverhaal dat veel mensen zal bekoren
-
Internationale bestsellerlijsten Isbn 9789085640660 Jace Damon, die in Chinatown van Los Angeles woont, heeft sinds de dood van zijn moeder de zorg voor zijn jongere broertje Tyler. De broers hebben hun vader(s) nooit gekend. Als arme rechtenstudent en hardwerkende fietskoerier in het drukke en chaotische verkeer van Los Angeles heeft Jace het hard te verduren. Op een regenachtige avond moet hij voor de louche advocaat Lenny Lowell ergens achteraf een pakje bezorgen. Jace wordt aangevallen door iemand die kennelijk achter het pakje aanzit; hij weet ternauwernood te ontkomen. Lowell blijkt te zijn vermoord en Jace wordt als mogelijke verdachte achternagezeten door de politie en door de moordenaar van Lowell. Hij duikt onder en als Tyler en zijn hospita worden bedreigd, gaat Jace zelf met het belastende materiaal aan de slag.
-
The river at Night Oorspronkelijke Titel Opmaak binnenwerk ZetSpiegel Best Nacht op de rivier is een onvergetelijke, must read thriller voor liefhebbers van Ruth Ware.nnWini heeft geen behoefte aan een avontuur. Na een moeizame scheiding en het verlies van haar geliefde broer wil ze alleen maar samen zijn met haar drie beste vriendinnen. Maar de energieke Pia heeft andere plannen.nnPlannen voor een weekendje adrenalineverhogend, adembenemend wildwaterkanoën in de wildernis van Maine. Vijfduizend vierkante kilometer afgelegen natuur. Alleen maar bergen, rivieren en frisse lucht.nnGeen telefoonbereik. Geen mensen. Geen hulp?nnMet helder getekende personages (die tegen elkaar worden uitgespeeld), een rake stijl en met de snelheid van de razende rivier zelf is Nacht op de rivier een onvergetelijke thriller.
-
Wanneer dr. Anne Waverly, professor theologie, bezoek krijgt van FBI-agent Glen McCarthy, weet ze dat dat op moeilijkheden zal uitlopen. De vorige keer dat ze de FBI hielp, vielen er doden. Toch weet Glen haar over te halen de opdracht aan te nemen. Er is een nieuwe, vreemde religieuze groepering opgericht, die wereldwijd actief is en waarin de FBI sterk geïnteresseerd is, vooral omdat er kinderen bij betrokken zijn. Anne krijgt de opdracht de groep te infiltreren en uit te zoeken wat er aan de hand is - een opdracht die alles van haar moed en kracht vraagt...