-
Tamarah Benima kreeg van haar spirituele leermeester de opdracht een schaap te vangen. 'Een schaap is een onmogelijk dom beest maar desondanks niet gemakkelijk te vangen. Zolang ik bezig was met toenadering, was ik bezig met strategie. Maar er kwam een moment waarbij het ging om pure actie: nú. Het volgende moment had ik het schaap vast. Een onaagename ervaring, want het beest is zo bang dat het aavoelt alsof het geen botten heeft. Een halfjaar later werd ik er weer op uitgestuurd. Nu om een man te zoeken. Een opdracht waarvoor ik aanzienlijk minder animo aan de dag legde dan voor het vangen van het schaap, maar waar ik me wel aan zette, want er was toch een snaar geraakt. Maar waar moest ik een man vinden? In de trein? Voor ik het wist, was hij de trein alweer uit. Jarenlange spirituele training ten spijt, op het moment dat het erop aankwam, handelde ik niet. Uit pure woede ben ik twee dagen lang gaan posten waar de man was uitgestapt. Uiteindelijk kwam de begeerde reiziger in beeld. Ik moest nu echt... en werd getrakteerd op een verraste glimlach.' Het verhaal van het vangen van een schaap is exemplarisch voor de manier waarop Benima in het leven staat. Met creativiteit, openheid, verbeeldingskracht, begrip en humor schrijft zij over haar joodse achtergrond, de naoorlogse ontreddering onder de joden in Nederland, soefisme, tolerantie, spiritualiteit en liefde.
-
Una sombra ya pronto seras Oorspronkelijke Titel Foto achterzijde omslag Jerry Bauer Grafische vormgeving Zeno Dit is een typisch Argentijns boek. Het verhaal speelt zich af ergens in de pampa, de onmetelijke en lege 'provincie' van Argentinië. Wegen houden plotseling op, dorpen staan niet op de kaart en telefoondraden worden 's nachts gestolen. In die spookachtige wereld, die nog het meest wegheeft van een spiegelhuis, zwerft een uit de emigratie teruggekeerde computerprogrammeur. En verzucht, op driekwart van zijn verhaal: 'ik heb in deze dagen meer contacten gelegd dan in alle jaren dat ik in Europa heb gewoond...' De absurditeit van het Argentijnse landschap en de wanhopige moed waarmee de bewoners proberen hun leven richting te geven, worden met droge humor weergegeven. Verschillende van Soriano's romans werden verfilmd; eerder werd 'Geen tranen, geen vergeten' in het Nederlands vertaald. Ook dit boek leest als een filmscript. Het is uitstekend vertaald en verdient een brede lezerskring. Op het omslag een citaat uit de bespreking in de N.Y.T. Book review waarin het verhaal een 'road-movie' wordt genoemd.
-
Set in Stone Oorspronkelijke Titel Typografie en zetwerk Studio Cursief te Amsterdam Wanneer Tony Sheridan door een tragisch ongeval zijn vrouw verliest, zoekt hij afleiding bij zijn schoonfamilie in Cornwall. Zij wonen in een bijzonder huis, Otherways, dat ontworpen is door een excentrieke architect die zich direct na de voltooiing heeft teruggetrokken in Portugal en sindsdien nooit meer een gebouw heeft ontworpen.Tony raakt geintrigeerd en gaat op onderzoek uit naar de geschiedenis van het huis en haar voormalige bewoners. Zijn speurtocht brengt hem echter onverwachts in gevaar...Robert Goddard, geboren in Hampshire in 1954, studeerde geschiedenis in Cambridge en doceerde dezelfde studie aan Peterhouse College. Sinds zijn debuut in 1986 is hij fulltime schrijver. Goddard is de meester van ingenieuze plots SUNDAY TELEGRAPH Een boek dat je letterlijk uit je slaap houdt.
-
De twee volwassen kinderen van een joodse Amerikaanse hebben ieder een levenskeuze gemaakt, waarvoor hun moeder weinig begrip heeft. Zij voelt zich schuldig over het feit, dat zij de joodse leer verlaten hebben. Zij werkt bij een hulpdienst en dat werk geeft haar veel bevrediging. Er komt een jonge joodse man werken. Zij wordt verliefd op hem. Langzamerhand komt ze tot de ontdekking dat zij in deze jongeman de zoon ziet zoals zij hem graag had willen hebben. Ze ziet daarom af van een sexuele relatie en kiest daarmee ook weer voor haar thuissituatie. Ik heb de indruk, dat het boek veel autobiografische elementen bevat. Het is weer totaal anders dan de andere boeken van Hannah Green. Het ademt een Amerikaanse sfeer, waardoor het aanvankelijk wat moeilijk was om "in het verhaal" te komen. Dit wordt allengs beter, waardoor het boek ook meer gaat boeien. De Amerikaanse uitg. verscheen onder het hoofdwoord: Greenberg, J. (81-26-041).
-
Een slipje van de sluier is een kostelijke verzameling openbare uitglijders op het glibberige pad van de taal, verzameld en van verhelderend commentaar voorzien door het Genootschap Onze Taal. De meer dan 700 zogenoemde malapropismen in dit boek worden uitgeknipt of opgetekend door lezers van het maandblad Onze Taal. Dankzij hun oplettendheid figureren in dit boek eigenaardige verschijnselen zoals een man die vloeibaar Frans spreekt, een van verdriet wegkwijlende moeder, en een jongeman die voor iedereen in het vuur springt. Van elk malapropisme is achter in het boek de correcte uitdrukking vemeld. Zo is het lezen van EEN SLIPJE VAN DE SLUIER niet alleen een onderhoudende, maar ook een leerzame ervaring.