• In Groene dromen reist Stephen Benz af naar de Amazone, Costa Rica, Honduras, Guatemala en Mexico om het ecotoerisme aldaar onder de loep te nemen. In de regenwouden van Peru maakt hij voor het eerst kennis met het verschijnsel ecotoerisme: rijke Amerikanen betalen duizenden dollars om een weekje de 'ongerepte' jungle te ontdekken. Ze verblijven het liefst in luxueuze lodges die 'van alle gemakken voorzien' zijn, inclusief de bar die vierentwintig uur per etmaal is geopend. Benz vraagt zich af wie hier nu van profiteert: de arme oerwoudbewoners of de slimme projectontwikkelaars. Ook op zijn latere reizen blijft Benz geboeid door deze vorm van toerisme, die pretendeert oog te hebben voor het milieu en de lokale bevolking. Hij praat met Maya-activisten, met huurlingen in Honduras en met de elite van Guatemala. Zijn reizen voeren hem naar de Mosquitokust, naar indianenruïnes in de jungle en de stranden van Costa Rica. Of hij nu op zoek gaat naar een onbekend natuurreservaat in Honduras, naar de verloren steden van de Maya's in Mexico en Guatemala, of naar het laatste stukje ongerept Costa Rica, Benz laat zich telkens weer verrassen. Met zijn gevatte observaties geeft hij een haarscherp en provocerend beeld van de moderne reiziger, die zijn 'avontuurlijke reis' het liefst tot in de puntjes geregeld ziet. Stephen Benz, geboren in de Verenigde Staten, reisde, studeerde en werkte twintig jaar lang in Midden-Amerika. In 1997 was hij winnaar van de SATW Lowell Thomas Travel Journalism Awards. Hij woont momenteel in Miami.
  • Voorin geschreven De auteur Mark Salzman verbleef van 1982 tot 1984 in de Chinese Volksrepubliek waar hij, na afsluiting van zijn studie Chinees aan Yale, in Changsha Engels doceerde aan de plaatselijke medische hogeschool. In zijn vrije tijd beoefende hij, onder leiding van verschillende Chinese leraren, traditionele Chinese vechtsporten. In een opeenvolging van merendeels korte schetsen doet hij verslag van zijn ervaringen in China: zijn aanvaringen met kaderleden, zijn ervaringen met de studenten, zijn ontmoetingen met intellectuelen en vissers, en vooral zijn contacten met vechtsportleraren. Salzman is geestig en onderhoudend, hij schrijft sarcastisch over de vele bureaucratische absurditeiten, en onderkoeld over de vele gruwelijke aspecten van de moderne Chinese samenleving. Onthullingen brengt hij niet, maar zijn boek biedt zeker niet alleen liefhebbers van vechtsporten een boeiende kennismaking met het huidige China. De Nederlandse vertaling leest voortreffelijk.
  • De wereldberoemde natuurfotograaf Will Swift heeft alles schoonheid, vrienden en roem. Als zijn vader op sterven ligt keert hij na jaren terug naar het dorp van zijn jeugd. En in zijn geboortedorp komen de herinneringen weer. En de magie, de verschrikkingen, waarvan hij als kind slechts een glimp opving. Ooit werd hij beschermd door zijn lang geleden verloren gegane onschuld. Nu heeft hij alleen zichzelf..
  • Veenman Drukkerij Wageningen , die de leeftijd heeft bereikt waarop ze nauwelijks meer mag verwachten nog een kind te krijgen, besluit samen met haar man Max een kind te adopteren. Omdat de molens van het maatschappelijk werk langzaam draaien, zoeken ze contact met een tussenpersoon. Ronald Mafait zal, tegen een royale vergoeding, zorgen voor een rechtstreeks in Peru op te halen kind. Max en Julia vertrekken met hooggespannen verwachtingen naar Zuid-Amerika. Dan nemen de gebeurtenissen een volkomen onverwachte wending. Over Vonne van der Meer: 'Wondermooie pen, compositorisch vernuft en sublieme observaties.' - NRC Handelsblad 'Tot op het laatst tovert Van der Meer verrassingen uit de hoge hoed der verbeelding.' - de Volkskrant
  • Indringende roman. Veel passages hebben een autobiografische achtergrond. De menselijke onzekerheid is het centrale onderwerp in het oeuvre van Ivo Michiels. Het afscheid is de eerste symbolische roman die aan dit thema beantwoordt. Het boek alfa is het boek van de twijfel. Hierin is zijn jeugd verwerkt, waarbij het de figuur van de schildwacht is die aan die onzekerheid uitdrukking geeft. Blijven of deserteren, naar links of naar rechts marcheren. Zijn verblijf als brancardier in een hospitaal heeft een plaats gekregen in Orchis Militaris.Het is de schrijver daarbij vooral te doen om de gelijkschakeling en verwisselbaarheid van de tegendelen: 'In al onze fabrieken en in alle kantoren en alle stations en alle gevangenissen en alle ziekenhuizen en op alle torens, overal staan de klokken gelijk met jullie klokken, alleen in onze huizen niet. Daar lopen ze nog precies zoals vroeger, de dag voordat jullie kwamen.' De romans van Michiels hebben, doordat hij niet schuwt zijn eigen menselijke problematiek in het geding te brengen, een universele kracht.
  • In dit boekje is een aantal uitlatingen verzameld en op een rijtje gezet naar het verloop van het veldwerk van bekende etnografen, (o.a. Malinovsky, Levi-Strauss, Margaret Mead) over de spanningen en frustraties tijdens het werk bij vreemde volken. Het rijtje omvat: Tien eisen voor een goed etnograaf, voorbereiding en entree op het veld, aanpassingsproblemen en gehanteerde modellen daarvoor, reacties op sex in het veld, ziekte en dood, misverstanden en tegenwerking en misleiding en de aard van de opgebouwde verstandhouding: man-vrouw, beweegredenen om de wildernis in te trekken en de soort gegevens die men wenst te verzamelen.
  • Een traditioneel opgebouwde novelle: de hoofdpersoon begeleidt een tweeling, zus en broer van een vriend, naar Indonesie, waar hij vroeger met zijn vriend heeft gewoond. Broer en zus, beide achttien jaar, reizen Indonesie af, maar voor de hoofdpersoon is die reis een herinnering aan tal van bekende mensen en streken van dertig jaar geleden. De atmosfeer en vooral de veel voorkomende dialogen zijn goed beschreven. Er gebeurt weinig spectaculairs en de gebruikelijke drama's van politionele actie, liefde en dood zijn aanwezig.
  • In dit boek heb ik een poging gewaagd om de studie van het Idioom niet slechts aangenamer en vruchtdragender te maken
  • Spuit 11 Geeft Modder 1e druk is een boek van R. Hoogland uitgegeven bij Bzztoh. ISBN 9789045307039 Druk en Bind werk Giethoorn ten Brink Meppel Spuit 11 geeft modder,' spotte de moeder van Rob Hoogland altijd, als zoonlief weer eens commentaar op iets leverde. De populaire columnist citeert haar regelmatig in zijn veelgelezen rubriek Kringen' in De Telegraaf. Rob Hoogland, columnschrijver van de Telegraaf, is een van die auteurs die erg ingewikkelde dingen simpel kunnen weergeven. Zo simpel dat iedereen meteen door heeft dat al die geleerde lui en ander moeilijk volk vreselijk ingewikkeld doen over iets wat toch o zo simpel is. Al die lastige nuances en achtergrondkennis laten we daarom gewoon weg. Dat hoort ook in sommige dagbladen. Maar dat is niet het enige mooie in dit werkje. Er is humor! Dat maakt het lezen van deze onzin ook tot een leuke bezigheid. En het geeft een mooi en vooral simpel beeld van de vaderlandse en andere wereldproblemen.
  • Eye of the needle) Oorspronkelijke titel Vertaling Ronald Cohen Omslagontwerp Pieter van den Busken April 1944. Dubbelspionnen, misleidende radioberichten, namaakbarakken, imitatievliegvelden en geruchten over een niet-bestaande vloot vormen de ingrediënten van een briljante afleidingsmanoeuvre die de Duitsers ervan moet overtuigen dat de invasie niet in Normandië, maar bij Calais zal plaatsvinden. Eén man echter kent het geheim. Hij luistert naar de codenaam Die Nadel. Als de Engelse contraspionage een meedogenloze klopjacht op hem opent, verandert dit ook het leven van de onschuldige bewoners van een afgelegen rotseilandje in de Noordzee. De nietsvermoedende oude schaapherder, de invalide man, de jonge vrouw en het kind: zij vormen van de ene op de andere dag, de vitale schakels in een keten van niet te stuiten gebeurtenissen.
  • Reputatie Isbn 9789074336734 Drukwerk Knijnenberg Boekprodukties Peter van Straaten volgde het gymnasium in Arnhem en studeerde daarna aan de Kunstnijverheidsschool te Amsterdam. In 1958 begon hij bij Het Parool als reportagetekenaar om vervolgens voor deze krant illustraties en, vanaf 1983, politieke tekeningen te maken. Sinds 1968 werkt hij voor Vrij Nederland eveneens als politiek tekenaar. Van Straatens werk wordt gekarakteriseerd door de wat krasserige wijze van tekenen, waarbij de arcering een belangrijke rol speelt. In zijn vroege werk werd hij vooral beïnvloed door Ronald Searle en inhoudelijk zijn er overeenkomsten met Jo Spier. Ook de levensschetsen van Simon Carmiggelt tonen een sterke verwantschap met Van Straatens werk. Vaak maakt hij tekeningen op één thema, zoals een erotische serie of de reeks ‘Het Literaire Leven’ die in Vrij Nederland staat. Een bijzondere plaats in zijn oeuvre neemt de strip ‘Vader & Zoon’ in, die hij vanaf 1968 voor Het Parool tekende. Na zeventien jaar, circa vijfduizend afleveringen en zeventien albums stopte ‘Vader en Zoon’ in 1987. Vanaf 1988 tekent Peter van Straaten dagelijks een cartoon onder de titel ‘Het dagelijks leven’ voor Het Parool. Op 11 augustus 1984 verscheen de eerste aflevering van de belevenissen van Agnes in Het Parool. De serie werd in 1986 overgenomen door Vrij Nederland. De verhalen over Agnes, een alleenstaande, vrijgevochten bijstandsmoeder met een opgroeiende zoon, werden al snel heel populair. Het eerste Agnes-boek liet dan ook niet lang op zich wachten. De Agnes-serie in Vrij Nederland leek in 1995 ook te stoppen. Toch verscheen Agnes begin 1997 weer op de vertrouwde plek. Maar in augustus 2000 stopte het feuilleton definitief. Sinds 1994 verschijnt jaarlijks Peter’s Zeurkalender, al jaren onmisbaar in menig Nederlands huishouden. Van Straatens beste tekeningen verschijnen sinds 2007 in thematische bundelingen, zoals Roken Neuken Drinken, Zo zijn we niet getrouwd, Hoe was je dag, schat?, Weet mama hiervan?, Er kan wel wat zout uit en Heeft het gesmaakt? Rondje voor de hele zaak, Mijn vrouw begrijpt me niet mijn vrouw heeft mij door! Peter van Straaten was getrouwd met kunstenaar Els Timmerman en woonde en werkte in Amsterdam. Hij overleed in december 2016, nadat hij enige weken ervoor voor de vijfde maal de Inktspotprijs voor de beste politieke tekening van het jaar kreeg uitgereikt.
Ga naar de bovenkant