• Of het nu gaat over het tijdens een zondagmiddagwandeling op nieuwe schoenen inhalen van een bejaarde dame, danwel over de bedaarde achtervolging van een dief, over de verplettering van een zojuist aangeschaft gloeilampje, over met tegenzin verleende gastvrijheid, of over de privacy van iemand met een arm in een mitella - het is Nicolaas Matsier in dit boek eigenlijk steeds te doen om de kleine en zelfs om de kleinst mogelijke voorvallen. Dicht bij huis is daardoor in de allereerste plaats een zeer opgewekte ode aan het gewone en het alledaagse, het onaanzienlijke en het vluchtige - aan alle talloze kleinigheden waardoor een mensenleven grotendeels in beslag wordt genomen. Doordat die kleine voorvallen bovendien telkens plaatsvinden in het leven van één man, die met vrouw, opgroeiende dochters en poezen aan de rand van de Amsterdamse Jordaan woont, regelmatig in een nabijgelegen park 'djokt' en af en toe een poging tot opruimen doet, is Dicht bij huis zeker óók te lezen als een vervolg op Gesloten huis. Waar deze autobiografische roman over een jeugd in de jaren vijftig als ondertitel 'zelfportret met ouders' droeg, daar zou Dicht bij huis heel goed een zelfportret met huisgenoten, buurt en park kunnen heten. Nicolaas Matsier (Krommenie, 1945) publiceerde, naast kinderboeken en vertalingen, Oud-Zuid (1976), Onbepaald vertraagd (1979), De eeuwige stad (1982) en Een gebreid echtpaartje (1985), die in 1995 samen in een verzamelbundel werden uitgegeven. In 1996 verscheen Alice in Verbazië, een bundel essays over Lewis Carroll en zijn Alice-boeken. Matsiers roman Gesloten huis (1994) brak alle records 'genomineerd worden voor grote literaire prijzen' en is uiteindelijk bekroond met de Mekkaprijs en de Bordewijkprijs.
  • Het tweede deel (na "Een welopgevoed meisje"; a.i. pocketeditie 92-19-007-3) van de vierdelige memoires waarin de schrijfster (1908-1986) nauwgezet verslag doet van haar leven tussen 1930 en 1944. Het zijn de beginjaren van haar nauwe relatie met Sartre waarin zij vrijheid en oprechtheid boven alles stelt. Zij is dan nog lerares en zo veelzijdig geïnteresseerd dat zij pas in 1939 tot schrijven van haar eerste roman komt. Enthousiast vertelt zij over haar reizen, over films, politiek en over literatuur. Het boek is bijzonder waardevol door het opgeroepen tijdsbeeld en niet minder door de belangwekkende gegevens over de gevoels- en gedachtenwereld van Sartre en haarzelf.
  • Drukkerij Ten Brink Meppel B.v te Meppel Wie herinnert zich niet de droevige afscheidsscène uit de film Casablanca? Zij (Ingrid Bergman) denkt alleen aan de liefde, hij (Humphrey Bogart) laat de zaken voorgaan en beslist. Zou deze scène er na het feminisme anders uit hebben gezien? De vrouw politiek bewuster, de man emotioneler? Anja Meulenbelt vreest van niet. Wat het feminisme ook bereikt heeft, niet een fundamentele verandering in de rolverdeling in het huwelijk. De beschuldiging dat feministen 'de liefde hebben afgeschaft' vormt een van de strijdkreten uit het tegenoffensief dat al enige jaren tegen de emancipatieretoriek wordt gevoerd. Na eeuwen slordig met liefde en vaderschap te zijn omgesprongen, zijn mannen daar nu ineens de vurige pleitbezorgers van geworden. Emancipatie is prachtig, maar het moet niet te ver gaan.
  • In Groene dromen reist Stephen Benz af naar de Amazone, Costa Rica, Honduras, Guatemala en Mexico om het ecotoerisme aldaar onder de loep te nemen. In de regenwouden van Peru maakt hij voor het eerst kennis met het verschijnsel ecotoerisme: rijke Amerikanen betalen duizenden dollars om een weekje de 'ongerepte' jungle te ontdekken. Ze verblijven het liefst in luxueuze lodges die 'van alle gemakken voorzien' zijn, inclusief de bar die vierentwintig uur per etmaal is geopend. Benz vraagt zich af wie hier nu van profiteert: de arme oerwoudbewoners of de slimme projectontwikkelaars. Ook op zijn latere reizen blijft Benz geboeid door deze vorm van toerisme, die pretendeert oog te hebben voor het milieu en de lokale bevolking. Hij praat met Maya-activisten, met huurlingen in Honduras en met de elite van Guatemala. Zijn reizen voeren hem naar de Mosquitokust, naar indianenruïnes in de jungle en de stranden van Costa Rica. Of hij nu op zoek gaat naar een onbekend natuurreservaat in Honduras, naar de verloren steden van de Maya's in Mexico en Guatemala, of naar het laatste stukje ongerept Costa Rica, Benz laat zich telkens weer verrassen. Met zijn gevatte observaties geeft hij een haarscherp en provocerend beeld van de moderne reiziger, die zijn 'avontuurlijke reis' het liefst tot in de puntjes geregeld ziet. Stephen Benz, geboren in de Verenigde Staten, reisde, studeerde en werkte twintig jaar lang in Midden-Amerika. In 1997 was hij winnaar van de SATW Lowell Thomas Travel Journalism Awards. Hij woont momenteel in Miami.
  • De wereldberoemde natuurfotograaf Will Swift heeft alles schoonheid, vrienden en roem. Als zijn vader op sterven ligt keert hij na jaren terug naar het dorp van zijn jeugd. En in zijn geboortedorp komen de herinneringen weer. En de magie, de verschrikkingen, waarvan hij als kind slechts een glimp opving. Ooit werd hij beschermd door zijn lang geleden verloren gegane onschuld. Nu heeft hij alleen zichzelf..
  • The full French text of Camus' novel is accompanied by French-English vocabulary. Notes and a detailed introduction in English put the work in its social and historical context.
  • Een uitvoerige kennismaking met de grote denkers en denkrichtingen van het Oosten, de Klassieke Oudheid, de Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd, tot en met de Barok (18de eeuw). Een toegankelijke en heldere uiteenzetting, ook bedoeld ter oriëntatie voor beginners.
  • Een journalist en een antropologe dringen door tot de oude, volstrekt geïsoleerd gebleven beschaving van de nakomelingen van (ham. Ze komen onder de indruk van de principes die al duizenden jaren de samenleving bepalen: 'kusjnoi' en 1mInclu', de volhardende gerichtheid op sociale saamhorigheid, binnen de samenhang van al het geschapene. Toch blijkt dat de kinderen van (hum hun manier van leven pas na een intense worsteling veroverd hebben op de chaos, en dat het bederf hun cultuur nog altijd bedreigt: van buitenaf en van binnenuit. Wat is er echt aan dit volk? Wat is er verzonnen? Wat moet de lezer ermee aan? 'Schrijven is communiceren,' zo is de overtuiging van Mance ter Andere. 'De schrijver begint, de lezer leest het verhaal op mooi. Die communicatie mengt zich in het verhaal en gaat in feite door tot op de achterflap. In de cursieve tekstgedeelten worden de denkbewegingen transparant.'
  • Een uitvoerige kennismaking met de grote denkers en denkrichtingen van het Oosten, de Klassieke Oudheid, de Middeleeuwen en de Nieuwe Tijd, tot en met de Barok (18de eeuw). Een toegankelijke en heldere uiteenzetting, ook bedoeld ter oriëntatie voor beginners.
  • Twee Arabische vrouwen willen wat van hun leven maken in Londen. Amiera, een uitbundige Marokkaanse prostituee, is uiterst creatief en brutaal als ze haar doel wil bereiken. Haar klanten zijn Arabieren. Lamies, een ingetogen Irakese, gescheiden na een gedwongen huwelijk met een Arabier, is nu verliefd op een Engelsman. Ze wil echt Engels leren praten. Niemand kan Arabische vrouwen zo mooi beschrijven als Hanaan as-Sjeikh, een Libanese die zelf in Londen woont. Dat heeft ze laten zien in haar eerder boeken: 'Vrouwen tussen hemel en zand' en 'Het verhaal van Zahra'. Het duurt even voor je de rode draad te pakken hebt, maar daarna wordt het mooi, afwisselend ontroerend en grappig. Een kijkje in een aparte wereld: die van geemancipeerde Arabische vrouwen.
  • Geen mooi uiterlijk wel goed te Lezen In het begin van deze eeuw waren de frequent opgetekende persoonlijke verslagen van geesteszieken voor medici bestemd. Het laatste decennium is er een hausse van soortegelijke egodocumenten die voor het grote publiek bestemd zijn. In dit geval beschrijft een schizofrene vrouw haar eigen ziektegeschiedenis. Na een normale jeugd raakt zij in de late puberteit tijdens een zomerkamp verward en psychotisch. Er ontstaan Stemmen. Het duurt enige tijd voor de diagnose schizofrenie is gesteld. Daarna volgt de fase van ontkenning en weigering van de ziekte en diagnose door Lori en haar ouders. Vervolgens passeren de herhaalde ziekenhuisopnames, talloze behandelingen, misbruik van drugs enz. Mede door gebruik van een nieuw (recent ook in Nederland verkrijgbaar) anti-psychoticum hervindt zij een nieuw leven. Het boek eindigt als ze als 30-jarige vrouw met 26 tabletten daags en regelmatige begeleiding een zelfstandig leven leidt. Een vlot lezend boek, niet beter of slechter dan soortgelijke boeken waarvan er al vrij veel verschenen zijn.
  • Tessa de Loo (Bussum, 15 oktober 1946) is het pseudoniem van de Nederlandse schrijfster Johanna Martina (Tineke) Duyvené de Wit. Na haar eindexamen op de middelbare school te Oss studeerde Tessa de Loo aan de Universiteit Utrecht Nederlandse taal- en letterkunde. Ze verhuisde naar de Achterhoek en ging als lerares Nederlands aan de slag Twee bejaarden Twee bejaarde vrouwen, een Nederlandse en een Duitse, ontmoeten elkaar bij toeval in het Thermaal Instituut van het fameuze kuuroord Spa. Wat ze dan nog niet weten is dat ze samen een al in de kindertijd gescheiden tweeling vormen. De volstrekt verhollandste Lotte, die tijdens de oorlog joodse onderduikers heeft beschermd, staat aanvankelijk uiterst wantrouwig tegenover haar hervonden tweelingzus, maar ze wordt door de verhalen van Anna geconfronteerd met de keerzijde van haar eigen werkelijkheid liet lijden van gewone Duitsers in oorlogstijd. Tessa de Loo (1946) debuteerde in 1983 met de verhalenbundel 'De meisjes van de suikerwerkfabriek'. Voorts publiceerde ze de romans 'Meander' en 'Isabelle', de novelle 'Het rookoffer', de verhalenbundel 'Alle verhalen tot morgen' en de 4-meilezing 'Toen zat Lorelei nog op de rots'. "De lezer heeft allang ontdekt dat we hier te maken hebben met een monumentale en meeslepende, gave, knap geconcipieerde roman." - Maarten 't Hart in PZC "[...] een boordevol panopticum, vol ontroerende en zo nu en dan schrille scènes." - Der Spiegel "[...] een opmerkelijke historische roman." - Dirk
Ga naar de bovenkant