• Ongeveer 500 pagina's met 'eenenveertig hoogtepunten uit de Nederlandse en Vlaamse literatuur', aldus de achterflap van deze verzamelbundel verhalen uit het fonds van Meulenhoff. De verhalen zijn op auteursnaam in alfabetische volgorde gerangschikt, van Bertus Aafjes tot Carolijn Visser. De bundel heeft geen voorwoord, geen verantwoording van de keuze. Maar waarom ook? Het is een heerlijke bloemlezing. De foto voorop verbeeldt het fraai: vader, moeder en twee kinderen, in een (jaren vijftig, zestig gemeubileerde) huiskamer, allen verdiept in een boek. Geen televisie: lezen! Met beknopte bio- en bibliografische aantekeningen over de auteurs. Een aantrekkelijke bundel, gedrukt in een zeer goed leesbaar lettertype.
  • In 2004 publiceerde Monika Van Paemel Celestien, het vuistdikke eerste deel van een epos dat De gebenedijde moeders zou heten. Veertien is Celestien als de Groote Oorlog voorbij is en zij, voor het leven , in dienst treedt van de familie Van Puynbroeckx; eerst bij de oude mevrouw en vervolgens in het gezin van Augustijn en Madame. Celestien is getuige van geboorte en dood en zorgt als een schaduwmoeder voor de kinderen en kleinkinderen van Augustijn . Met Madame sluit ze een pact om de hectische huishouding draaiende te houden. Ze kookt ,ze poetst , ze wast ,ze straft ,ze troost , terwijl er weer een oorlog uitbreekt en de generaties elkaar opvolgen . Wanneer Madame sterft en Celestien wordt opgeborgen in Welverdiend, eens het landhuis van de Van Puynbroeckxen ,maar nu een bejaardentehuis , komt zij in opstand : ze wil zich niet laten wegmoffelen. Ze overdenkt haar eigen leven en dat van de Van Puynbroeckxen , haar liefde voor Augustijn , het dagelijkse gevecht met Madame , het verdriet om 'de engeltjes' en de vreugde om de kinderen die bleven leven .In het huishouden van de Van Puynbroeckxen laat Monika va Paemel het Vlaanderen van de twintigste eeuw weerspiegelen ; Celestien blikt terug op een welbesteed bestaan dat zich afspeelt in de marge van geschiedenis ,maar in zekere zin doorslaggevend is geweest voor het verloop ervan.
  • Erik is veertien en wordt mishandeld door zijn vader. Dit gebeurt niet in de woede van het moment, noch uit geloof in kastijding als opvoedkundig middel. Eriks vader is een sadist, een borderline psychopaat. Al heel jong heeft de jongen geleerd emotioneel en fysiek het geweld te verdragen, maar - minstens zo belangrijk - hij heeft ook geleerd fysiek geweld te gebruiken. Erik is zeer intelligent maar doet het slecht op school. Zijn schooltijd staat in het teken van zijn drang naar controle. Nadat hij van school wordt gestuurd, komt hij terecht op de kostschool Stjärnsberg. Zijn aanvankelijke vreugde slaat algauw om wanneer hij kennismaakt met het hiërarchische systeem waarin ouderejaars de nieuwelingen hardhandig hun plaats wijzen. De tragikomedie die ontstaat wordt ingegeven door het conflict tussen de pertinente weigering van Erik om zich door wie dan ook te laten domineren - laat staan door een stelletje omhooggevallen snotjongens - en de getiranniseerde meute, die heilig gelooft in de 'Stjärnsberg-traditie'. Erik is sterk, gewend aan geweld, populair vanwege zijn sportieve vaardigheden en geliefd bij de leraren, maar wordt toch bijna gebroken door dat wat een meedogenloze vervolging wordt. Het verhaal eindigt niet met Eriks tactische overwinning op school. In de ultieme confrontatie blijkt dat Erik zowel moreel als fysiek de overwinnaar is in het langdurige, wrede gevecht met zijn vader.
  • In het denkbeeldige kuuroord Ennistone brengt de terugkeer van de oude filosoof Rozanov verandering in de relaties tussen vele inwoners van die plaats en tussen hen en hemzelf. George, Rozanov's vroegere student, heeft een vreemde weg te gaan als vermeend zwart schaap en eeuwige leerling. George's broer Tom, George's moeder, Rozanov's kleindochter, een priester, drie dienende halfzusters, allen ervaren ook crises en hopen op absolutie; in het Brongebouw zwemt ieder voor zijn/haar leven en hel. Of de filosoof dan wel zijn leerling de laatste daad bij het laatste woord voegt blijft een bron van speculatie voor de lezer. Ruim geschilderde, ambitieuze roman, complex van relaties, symboliek en thematiek, verboos, met nagalm van Bijbel, moraliteit, sproke en mythe, in krachtig woordgebruik. Vrije, uitstekend leesbare vertaling. Niet iedere romanfiguur wordt even zorgvuldig afgewerkt, maar toch een 'must' voor de gevorderde romanlezer.
  • Drie jaar woonde de journaliste en diplomatenvrouw Betsy Udink in Riyadh. Omslagtekening Peter Vos Vormgeving omslag Zeno Foto achterzijde omslag Bert Nienhuis Drie jaar waarin zij zich verzette tegen strenge fundamentalistische regels die erop gericht zijn vrouwen onzichtbaar te maken achter de sluier. Nu eens satirisch of woedend, dan weer humoristisch doet zij verslag van haar wederwaardigheden in het land achter Mekka, het islamitische koninkrijk Saoedi-Arabië. Ze ergert zich aan de rechteloze behandeling van Aziatische arbeidskrachten en aan het optreden van de vrijwilligers van de "Vereniging tot bevel van het doen-zoals-het-hoort', die erop toezien dat vrouwen in het openbaar geen aanstoot geven. Ze maakt zich tegelijkertijd vrolijk over de mores in diplomatieke kringen en over hogere Saoedi's die, in een samenleving waar een verbod rust op alcohol, zich op besloten party's laven aan drank.
  • De keuze van Theroux voor het gebied rond de Middellandse Zee is verrassend. Eerdere reisverhalen gingen over meer exotische gebieden. Het begin en eindpunt van deze reis per trein, bus, taxi of boot zijn resp. Gibraltar en Ceuta; de zuilen van Hercules aan weerszijden van de Straat van Gibraltar. Libanon, Libië en Algerije worden om veiligheidsredenen overgeslagen. Theroux ziet zichzelf als waarnemer; hij beschrijft het landschap, de steden, de dorpen en de mensen als een decor dat aan hem voorbij trekt. Hij heeft vooral oog voor het gewone leven, toeristische bezienswaardigheden als Pompeji of het orakel van Delphi zeggen hem minder. Overal is er wel een onderwerp dat hem bijzonder raakt en waarover hij met mensen praat. In Spanje de populariteit van stierenvechten, in Italië het fascisme en in Albanië het alom aanwezige, zichtbare verval. Een caleidoscoop van waarnemingen doorspekt met ironie en schertsende humor en gekleurd door eigen ervaringen en opvattingen, resulterend in een zeer persoonlijk en boeiend beeld van de kusten rond de Middellandse Zee.
  • Het leven van Paul Theroux bestaat uit reizen en schrijven. Zijn oeuvre bevat titels als China per trein, De oude Patagonië-expres, Dark Star Safari en Het diepe Zuiden, en de romans De poort naar India en De benedenrivier. Hij woont in Hawaii en op Cape Cod. Op bol.com vind je alle boeken van Paul Theroux, waaronder het nieuwste boek van Paul Theroux. Dit boek van de beroemde schrijver-reiziger Theroux lijkt het gevolg te zijn van een mislukt huwelijk. Ongelukkig, depressief en zonder 'thuis' gaat hij in op een voorstel uit Australie om daar, en in Nieuw-Zeeland, een promotietournee te ondernemen voor zijn oeuvre, d.w.z. interviews te geven en eigen werk signerend. Hij besluit voorlopig Oceanie niet meer te verlaten en gaat op reis. Hij bezoekt tientallen landen, miniatuurstaatjes en eilanden; in zijn kajak nota bene! Het resultaat is een boek vol observaties, gesprekken, overpeinzingen en oordelen die soms vooroordelen worden. Theroux blijkt anti-Japans, anti-Amerikaans en anti-Frans. Het boek is boeiend, vaak cynisch, soms humoristisch. Maar het is een Theroux en dat betekent lezen zonder het boek neer te leggen!
  • Bloomsbury Oorspronkelijke titel Omslagbeeld uit 100 stuns Billy Schine's hoge IQ en Harvard-diploma hebben hem nog niet ver gebracht in het leven. Sterker nog, om aan zijn problemen te ontkomen - in de gedaante van een schuldeiser genaamd Ragnar, die vanwege de $60.000 die Billy nog moet terugbetalen aan Harvard, serieuze dreigementen uit - reageert hij op een advertentie die hij op de radio hoort: `Hargrove Anderson Medical is op zoek naar vrijwilligers die willen participeren in een medicijnenonderzoek. Kost en inwoning is gratis en er staat een genereuze salariëring tegenover.' Billy komt terecht in een bonte groep proefkonijnen, onder normalen zogezegd, op wie het medicijn Allevatrox (een antipsychoticum ter bestrijding van schizofrenie) wordt uitgetest. Wat er achter de deuren van het instituut plaatsvindt, is hilarisch, hartverscheurend en ontroerend.
  • No More Tomorrows Oorspronkelijke titel Omslagontwerp DPS Design & Prepess service te Amsterdam Zetwerk Ceevan Wee te Amsterdam Fotokatern Newspix - AFP [P13 onder - P 14 In oktober 2004 stapt de dan 28-jarige Schapelle Corby in het vliegtuig naar Bali om daar de verjaardag van haar zusje te vieren. Maar haar droomvakantie verandert in een nachtmerrie als de douane vier kilo marihuana in haar bagage vindt. Ze wordt ter plekke gearresteerd. Een half jaar later verschijnt ze voor de rechter. Hoewel Schapelle volhoudt onschuldig te zijn, veroordeelt hij haar tot twintig jaar gevangenisstraf. Schapelle's rechtszaak en veroordeling werden in Australië door miljoenen met afschuw gevolgd. Ondanks hoger beroep, de steun van het complete Australische volk en diverse mensenrechtenorganisaties, waaronder Amnesty International, zit Schapelle tot op de dag van vandaag in mensonterende omstandigheden opgesloten. Samen met haar familie blijft zij dagelijks strijden voor haar overleving en, hopelijk, haar vrijlating.
  • De interviews en korte verhalen in dit boek gaan over de zorg, het verdriet en de aandacht die mensen besteden aan hun schizofrene of chronisch psychotische familielid. De verhalen laten zien hoe schuldgevoel plaats maakt voor strijdbaarheid. GUUSJE SILVER beschrijft met een luchtige ondertoon hoe een kind, ouder of partner plotseling verandert in een ONBEKENDE HUISGENOOT. In de interviews verwoordt ze de pijn, de strijd, de liefde en de volharding van familieleden. De auteur hoopt met dit boek de nog altijd bestaande vooroordelen en misvattingen over schizofrene mensen en hun familie weg te nemen. De gedachte dat de opvoeding deze stoornis veroorzaakt, is inmiddels achterhaald. Uit de verhalen wordt duidelijk hoeveel inspanningen en moeite gezonde mensen zich getroosten om hun zieke familielid te begrijpen en te begeleiden. Het boek is een liefdevol en reëel pleidooi voor begrip en mededogen.
  • De 2e roman van een Oostenrijkse schrijfster (geb. 1948), van wie eerder verscheen 'Het land van de geslagen kinderen'. Absoluut een heel bijzonder boek. Het gaat over het leven van een autistisch kind en zijn moeder, verteld door de zeer intelligente moeder. Hun leven lijkt zich wel op een andere planeet af te spelen, zoveel onbegrip en afwijzing ontmoeten zij. Niet het autisme van het kind is een probleem (behalve in het begin), het is de houding van de buitenwereld die het leven bijna ondraaglijk maakt. Het is een uitermate woedend, cynisch en beschuldigend verhaal, maar volstrekt overtuigend. Ze wenst geen sussende of relativerende opmerkingen te horen. Heel erg aangrijpend, stelt emotionele eisen aan de lezer. Ook in literair opzicht een hoogvlieger. Zou vakliteratuur moeten zijn voor elke werker in gezondheids- en welzijnszorg, maar daarnaast onmisbaar in welke bibliotheek dan ook. De vertaling is van dezelfde kwaliteit. Duidelijke bladspiegel.
Ga naar de bovenkant