-
Aan de hand van haar eigen familiegeschiedenis onderneemt Eva Vriend een zoektocht naar het ontstaan van een nieuwe provincie: Flevoland. Midden vorige eeuw dromen tienduizenden Nederlanders van een bestaan als boer in de net drooggelegde polders. Een nieuwe, ‘maakbare’ samenleving, waarin niet alleen het landschap langs de meetlat wordt gelegd, maar ook de toekomstige bewoners. Alleen de besten van de besten zijn welkom. Zwakkelingen, achterblijvers en zielenpoten komen er niet in. De selectieprocedure van de rijksoverheid is zeer streng en voert zelfs tot in de slaapkamer. Zijn de bedden wel opgemaakt, is de linnenkast op orde? Eva Vriend weet het stilzwijgen van afgewezen kandidaten te doorbreken en de geheimen te ontrafelen van een bevolkingspolitiek die in de recente geschiedenis haar weerga niet kent. -
Heleen en haar man Peter kweken winterbloeiende planten. Ze houden van hun werk, van elkaar en van hun twee kinderen. Maar als Heleen bijna vijftig is, beginnen niet alleen haar hormonen haar parten te spelen. Haar zoon maakt een fietstocht door Australië, angstig ver weg, en haar huwelijk vertoont achterstallig onderhoud. Als dan ook nog haar moeder, met wie zij een moeizame relatie heeft, een herseninfarct krijgt, wordt Heleens leven steeds grotesker. En dat is niet het enige probleem waar ze mee te maken krijgt. Gaat haar man tegenwoordig vreemd? Hoe moet zij haar dochter Lizzy beschermen tegen alle gevaren van het leven? En zal de schildpad Bingo, haar moeders oogappel, ooit nog ontwaken uit zijn winterslaap? -
Op 2 maart 1998 verdwijnt in Oostenrijk een tienjarig meisje genaamd Natascha zomaar in het niets. Rond vijf uur die middag dringt tot Brigitta Sirny- Kampusch door dat haar dochter niet thuiskomt. Op 23 augustus 2006 vlucht een achttienjarig meisje uit een huis in een buitenwijk van Wenen. Ze vertelt de politie dat ze Natascha heet. Natascha Kampusch. Rond vijf uur die middag worden moeder en dochter herenigd. 'Hij heeft me niet misbruikt,' is het eerste wat Natascha tegen haar moeder zegt. Belangrijke woorden, en ook de voorlopig laatste woorden, want de weken daarna wordt Natascha van haar moeder afgeschermd door een horde advocaten, psychologen en sociaal werkers. Opnieuw gekidnapt. Brigitta beschrijft in dit boek hoe zij deze acht jaar heeft ervaren. Voor Natascha. -
De eerste oplage van dit boek werd onder auspicien van de CPNB uitgegeven als Boek van de Maand, juni 1973. -
Gesund und schlank ein leben lang -
Toelichting op de regeling vaststelling beleidsregels schadevergoeding Faunafonds -
De waarheid van het Spel -
Dialecten en familienamen, het is allerminst een gezochte combinatie. Onze familienamen dragen sporen van oude en nog steeds in gebruik zijnde dialectkenmerken. Twee eeuwen nadat onze namen officieel geregistreerd werden, verraden ze nog onze geografische herkomst: Feenstra is een noorderling, Vandepitte komt uit het zuidwesten van ons taalgebied en Beckers heeft onmiskenbaar Limburgse roots. In VAN DE STREEK: DE WEERSPIEGELING VAN DIALECTEN IN FAMILIENAMEN bekijken 16 auteurs het familienamenbestand voor hun provincie of streek door een dialectologische bril. Sluitstuk is een geactualiseerde Wegwijzer met publicaties en adressen voor geïnteresseerden in de Nederlandse dialectologie en, eenmalig, ook de Nederlandse naamkunde. -
Als Marije met haar buurjongetje Bart een rolschaatswedstrijd houdt, valt Bart zo ongelukkig dat hij zijn been breekt en met de ziekenwagen naar het ziekenhuis moet. En dat terwijl hij over twee dagen jarig is... Marije merkt dat je in een ziekenhuis ook heel goed je verjaardag kunt vieren. Vooral het bed op wieltjes van Bart vindt ze prachtig. Maar als ze zelf naar het ziekenhuis moet omdat haar amandelen eruit moeten, vindt ze dat bed helemaal zo leuk niet meer. Op school wordt een echt bed neergezet, zodat de hele klas ziekenhuisje kan spelen. En dan komen de verhalen los. Want ze zijn allemaal al wel eens bij een dokter geweest. De een voor buisjes in zijn oren, de ander voor een lui oog en weer een ander weet alles over suikerziekte. -
Nee, de wereld van het topvoetbal is lang niet zo groot als dat van de buitenkant lijkt, schrijft Sjoerd Mossou. Zit je er eenmaal midden in, dan blijken zogenoemde grootheden als PSV, Ajax of Feyenoord nogal klein, niet veel groter dan een warenhuis of vleesfabriek. Sjoerd Mossou (34), winnaar van de Hard grasprijs 2011, zit in die voetbalwereld, al jaren, schreef er rake columns en reportages over en geniet tot de dag van vandaag van het aandoenlijke amateurisme, de potsierlijke praatjesmakers én van de schoonheid van het spel. Want Sjoerd is bovenal een liefhebber, met een haarscherp oog voor detail. Als u bij het lezen van Kamp Cruijff, een bundeling van zijn beste stukken uit het AD, weer een klein beetje meer van voetbal gaat houden, dan is zijn missie geslaagd. 'Sjoerd Mossou vangt de romantiek van voetbal in prachtige volzinnen. Ondanks zijn jeugdigheid is hij een vedette in de voetbaljournalistiek.' (Willem Vissers, De Volkskrant) 'Het kan dus toch...op een integere, humoristische en ook liefdevolle manier (voetbal-)zaken aan de kaak stellen.' (Kees Jansma, perschef van Oranje) 'Sjoerd Mossou is gewoon verschrikkelijk goed.' (Hugo Borst) -
In Szene gesetz von Walter haus -
Der Fortsner Poldi ein fex scher Marine - Offizier ist auf urlaub in seinem Heimatdorf ???? Umschlag motiv Vom Hochgewitter uberrascht Ernst Platz Weltbild