-
Mensen die niet begeesterd zijn van professioneel bergbeklimmen maar wel over een avontuurlijke geest beschikken, zullen 'Naar het sneeuwgebergte', de belevenissen van Bart Vos in Irian Jaya, Indonesië (het voormalige Nieuw Guinea), niet willen missen. In de aanloop naar het grote werk, de Wilhelminatop, laat Vos al direct zien hoe, met wie en onder welke omstandigheden hij het grote avontuur tegemoet gaat. Vanzelfsprekend, bijna achteloos, maar niet afstandelijk beschrijft hij ontmoetingen en heeft daarbij veel oog voor de mensen van het land die in tegenstelling tot nieuwkomers geen opschepperig gedrag vertonen. Op goed gekozen momenten lardeert hij zijn belevenissen met relevante stukjes geschiedenis. Verder tekent hij rake typeringen van de verschillende bevolkingsgroepen; vooral Indonesiërs, de oerwoudwegenbouwer Agus, weet hij op niet minder dan racisme te betrappen. Vos ergert zich aan de vooroordelen en door die ergernis in dialoogvorm te beschrijven, laat hij standpunten naar boven komen. Een boek dus dat eigenlijk niet over bergbeklimmen gaat, maar waar beklimmen van de Carstenstop eerder reden lijkt om diep in het binnenland te komen om samen met de oorspronkelijke bevolking op te trekken. Een uitstekend reisverhaal dat veel mensen zal bekoren
-
Hoe dronken ben je?" vroeg dokter Onyango toen we de berg afliepen naar zijn huis. We hadden op de veranda een paar flesjes lauw Tuskerbier gedronken. "Hoezo? Ik ben niet dronken," zei ik. "Oké, dan gaan we nu naar de kroeg." "Naar de kroeg? Ik heb dienst... Er ligt een vrouw op de verloskamer die wordt ingeleid." Tijdens het tropenco-schap in de bergen van Kenia komt de auteur in bizarre situaties terecht. De bekende problemen die een co-assistent tegenkomt worden in de tropen nog eens gecompliceerd door cultuurverschillen, communicatieproblemen en een gebrek aan diagnostische en therapeutische middelen. In het dagboek "Naar de tropen" beschrijft de auteur met een kwinkslag wat hij binnen en buiten het missieziekenhuis meemaakt. Ondanks alle frustraties wordt duidelijk dat Kenia en de Kenianen een plaats in zijn hart hebben veroverd.
-
'Spreek ik met Marilyn French 4Ja.1 'Ik wilde u even bedanken. Door u heb ik mijn man verlaten.' '0. Ik neem aan dat er wel wat meer aan de hand was.' 'Nee. Ik las Ruimte voor vrouwen en ik besloot het niet langer te pikken.' 'Niets heeft de vrouwen in dit boek er ooit van kunnen weerhouden om te schrijven, of te geloven in de kracht van het woord... Ik wist dat ik zonder hun boeken niet de persoon zou zijn geweest die ik nu ben. Of dat ik niet geweest zou zijn waar ik nu ben. Al deze schrijfsters hadden, ieder op haar eigen manier, 'benoemd' wat ik al wist sinds die dag toen ik vier was en naast wijn moeder moest gaan liggen om een dutje te doen in de hitte van de Australische zon. Ik wist dat ze ziek was, maar ze was vooral ziek van haar eigen leven. Ik wist waarom mijn moeder in zo'n slaperig voorstadje was beland. En ik zwoer dat mij dat nooit zou gebeuren. Maar pas toen de vrouwenbeweging in de jaren zeventig de westerse wereld veroverde, met boeken die mijn gevoelen s en die van miljoenen andere vrouwen betekenis gaven. wisten we allemaal dat we niet alleen waren. En onze levens zouden nooit meer hetzelfde zijn. De vrouwen in dit boek leerden ons de grenzen van wat mogelijk was te verkennen. Ze leerden ons niet bang te zijn; ze leerden ons te geloven dat we onszelf kunnen zijn of de personen kunnen zijn die we eigenlijk willen zijn. Als de lezer van dit boek alleen maar daarvan overtuigd raakt, dan is het allemaal de moeite waard geweest.
-
Negen verhalen Keltische romans , ridderromans en oude volksboeken O.a. Faust - Tannhauser Lohengrin - Robert de Duivel Deze pocketuitgave bevat een negental oud-Europese vertellingen, waaronder Robert de Duivel, Parzival, Faust. Deze verhalen zijn geschikt voor de hogere klassen van het middelbare onderwijs of voor geinteresseerden in mythologie. Een erg bruikbaar boekje, waarin de auteur geslaagd is de vertellingen aan te passen aan modern taalgebruik, terwijl de sfeer van die tijd uitstekend behouden blijft. Achterin zijn aantekeningen opgenomen, die beknopt het ontstaan en de vindplaatsen van de vertellingen weergegeven.
-
Al bijna zijn hele leven is Thomas Verbogt een hartstochtelijke liefhebber van popmuziek. Hij groeide op met Rolling Stones, Pretty Things, Who, Kinks en Beatles. Hij bezocht kelders waar Golden Earrings en Cuby + Blizzards optraden. En in het enige hasjcafe dat zijn toenmalige woonplaats Nijmegen rijk was, luisterde hij met gesloten ogen naar Hendrix, Pink Floyd en Soft Machine. De nadagen van zijn puberteit vielen samen met de opkomst van Velvet Underground, met Lou Reed en Nico, die de stemmen van het begin van de jaren zeventig werden. Popmuziek was het voedsel van zijn dromen en zijn dromen waren het voedsel van de werkelijkheid. En eigenlijk is dat altijd zo gebleven. Nog steeds draait hij het liefst plaatjes en laat dan de beste plaatjes horen aan vrienden die ook van plaatjes draaien houden. Soms komt de luchtgitaar uit de geheime koffer. Het openingsverhaal van My generation gaat onder meer over de muziek van de bands die hierboven genoemd worden. Het is een autobiografisch verhaal, evenals de overige verhalen, over het hart van de muziek die al zo lang door Verbogts dagen klinkt. De verhalen van My generation zijn geestig en melancholiek. Niks jeugdsentiment, want niets ging voorbij. Daar gaan de verhalen ook over: over de angst een zekere innigheid kwijt te raken.
-
Foto achterzijde Wim Kohler De roman vermengt persoonlijke ervaringen met maatschappelijke ontwikkelingen die zich voordeden in een instelling voor psychiatrische patiënten. Het persoonlijke krijgt gestalte in de hoofdfiguur: de creatief therapeute die uiteindelijk zal vastlopen in haar werk. Na een verhuizing van de kliniek, de versterking van het management en de rigide medische behandelingsvisie, vervreemdt de therapeute steeds meer van zichzelf en haar werk met de patiënten. Een ziekteverlof leidt uiteindelijk tot een ontslagprocedure. De roman kan gelezen worden als een persoonlijk ervaringsverslag en een aanklacht tegen reorganisaties die onvoldoende rekening houden met de individuele werknemer. Het persoonlijk disfunctioneren wordt weinig diepzinnig geanalyseerd; de roman blijft steken in het van zich af schrijven van de woede en het aangedane onrecht.
-
De mensen moesten hem niet, dat was altijd zo geweest. Maar de natuur nam hem zoals hij was.' Nadat Jonathan bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken van tbs, trekt hij weer in bij zijn oude, eenzame moeder, met het vaste voornemen een ander, beter mens te worden. Met groot inlevingsveromgen en een ijzingwekkende narratieve beheersing beschrijft Inge Schilperoord hoe Jonathan uiteindelijk in de fuik loopt die tot een even onontkoombare als verrassende afloop leidt. Inge Schilperoord (1973) publiceerde eerder in NRC Handelsblad, Psychologie Magazine, en Crossing Border Magazine. Daarnaast is ze forensisch psycholoog bij onder andere het Pieter Baan Centrum. "Het is lang geleden dat ik zo'n aangrijpend verhaal heb gelezen. Ik denk dan aan werk van Fjodor Dostojevski en Ferdinand Céline.' Frans Stüger "Allemachtig, wat een geweldig boek. Ik heb er maar één woord voor: Onontkoombaar.' Renate Dorrestein
-
Niet op voorraadOp basis van oeroude inzichten van de oosterse geneeskunde heeft Kim da Silva een manier ontwikkeld om de zogeheten mudra's of vingerreflexzones in het dagelijks leven zinvol te gebruiken. Het enige wat u nodig heeft zijn uw beide handen. Met de vingerhoudingen kunnen we onszelf in evenwicht brengen en dat is een zeer effectief middel om onze gezondheid weer in eigen handen te nemen. Geïllustreerd met foto's en tekeningen
-
Mosje Schuster is een Pool. Hij ergert zich aan die joden die Jiddisch spreken en in 'rare zwarte jurken' over straat lopen. Hij lacht de zionisten uit die zo dolgraag die gloeiende woestijn waar niets groeit willen gaan ontginnen. Mosje Schuster is een Pool die naar een Poolse school gaat. Maar als zijn ouders sterven moet Mosje toch naar 'Het Instituut': het joodse weeshuis dat de beroemde dokter Korczak in 1911 in Warschau heeft gesticht. Die Janusz Korczak woont er zelf trouwens ook.Gepokt en gemazeld door het leven heeft Mosje de zwartste voorstellingen van dit instituut. 'De riem gebruiken ze voor de echte straf, en oorvijgen gewoon voor tussendoor.' Het is de zomer van '39: de Duisters maken zich op om Polen binnen te vallen. Het is ook het begin van een ongewone geschiedenis: die van Mosje en Reizele.''Karlijn Stoffels' Mosje en Reizele is een even ontroerend als sterk geschreven debuut.'' - Lieke van Duin in Trouw''Mosje en Reizele is dankzij de jongensachtige, zich altijd groot houdende Mosje, met zijn opstandig laconieke toon, allesbehalve een sentimenteel boek. Toch is het eigenlijk daarom juist een emotioneel en pijnlijk boek.'' - Marjoleine de Vos in NRC Handelsblad''Tot aan het einde toe houdt Mosje Schuster zijn afstandelijkheid, zijn gortdroge commentaren, zijn humeurige gezichtspunt vol. Naast al die emotie, poezie en spanning doet dat het boek buitengewoon veel goed. En overigens heeft het ook een happy end, dat van alle gruwel en treurnis niets wegneemt, maar dat de lezer wel een paar troostende tranen gunt.'' - Konrad Heikamp in Die Zeit
-
De ambitieuze politicus Morten Mathijsen stevent af op een glorieuze verkiezingsoverwinning. Zijn partij, De Nieuwe Liberalen, gaat verrassend aan kop in de peilingen. Mathijsen is de tweede man van de partij en wil leider worden. Dan dreigt een duistere zaak uit het verleden zijn reputatie te schaden. Met de briljante spindoctor Evelien Bax aan zijn zijde gaat Morten tot het uiterste om het onheil af te wenden. De machtsstrijd maakt meerdere slachtoffers.
-
Het raadsel van de derde mijl Al snel is duidelijk wie er vermoord gaat worden en welke truc daarvoor is gebruikt. Maar vanzelfsprekend is Morse niet tevreden met de voor de hand liggende oplossing... De lezer wordt als vanouds meermalen op het verkeerde been gzet. Daarbij komt hij een en ander te weten over Morses leven als (mislukt) student en zijn eerste grote liefde. Moord op de Barbara Bray Tijdens Morses herstel van een geperforeerde maagzweer, krijgt hij een verslag onder ogen van het proces dat volgde op de dood van Joanna Franks, wier lichaam in 1859 werd gevonden. Hij raakt ervan overtuigd dat de twee mannen die voor de moord werden opgehangen, onschuldig waren... De dochters van Kaïn Inspecteur Morse en Lewis krijgen twee moorden op te lossen. De dader van de eerse moord lijkt al gauw bekend. Echt ingewikkeld wordt het pas als 'de moordenaar' op zijn beurt wordt vermoord en Morse en Lewis te maken krijgen met een bijna onontwarbaar raadsel waarin drie vrouwen hoofdrollen spelen. Colin Dexter ontving voor zijn whodunits twee zilveren, twee gouden en een diamanten Dagger Award.
-
Het raadsel van de derde mijl Al snel is duidelijk wie er vermoord gaat worden en welke truc daarvoor is gebruikt. Maar vanzelfsprekend is Morse niet tevreden met de voor de hand liggende oplossing... De lezer wordt als vanouds meermalen op het verkeerde been gzet. Daarbij komt hij een en ander te weten over Morses leven als (mislukt) student en zijn eerste grote liefde. Moord op de Barbara Bray Tijdens Morses herstel van een geperforeerde maagzweer, krijgt hij een verslag onder ogen van het proces dat volgde op de dood van Joanna Franks, wier lichaam in 1859 werd gevonden. Hij raakt ervan overtuigd dat de twee mannen die voor de moord werden opgehangen, onschuldig waren... De dochters van Kaïn Inspecteur Morse en Lewis krijgen twee moorden op te lossen. De dader van de eerse moord lijkt al gauw bekend. Echt ingewikkeld wordt het pas als 'de moordenaar' op zijn beurt wordt vermoord en Morse en Lewis te maken krijgen met een bijna onontwarbaar raadsel waarin drie vrouwen hoofdrollen spelen. Colin Dexter ontving voor zijn whodunits twee zilveren, twee gouden en een diamanten Dagger Award.
-
Fleurs hart breekt als haar man Greg stelt nooit kinderen te willen, en dan wordt ze ook nog eens ontslagen. De onverwachte erfenis van een tante is dus een welkome aanleiding om de stad te ontvluchten. In Kingfi sher Bay aangekomen vindt Fleur de dagboeken van tante Annie uit de jaren dertig en ze ontdekt dat haar vader jarenlang dingen heeft verzwegen... Kunnen tachtig jaar oude fouten nu nog rechtgezet worden? En kunnen Fleur en Greg hun huwelijk nog redden?