-
Ooit kreeg ik dit boek van mijn vader ; het verhaal, maar met name het talent en de mensenkennis van de schrijver, is zo indrukwekkend dat het je meesleept en je zelfs empathie voelt voor de meest afschuwelijke karaktertrekken. De alles overheersende verliefdheid die een jonge zigeunerin voelt voor haar boer (en meester0, die haar hele verdere leven en dat van de mensen om haar heen zal bepalen en dan het slot, op de aller- allerlaatste bladzijde.....onthutsend en prachtig verteld. Een meesterwerk !
-
Als Sinterklaas weg is, wordt het Kerstmis', vertelt Mieke haar kleine broertje Wouter. Overal zie je kerstbomen, hangen kerststerren voor het raam en worden kaarsjes aangestoken. Wouter begrijpt nog niet zo veel van 'Kersumus' en het kindje in het schuurtje, maar gelukkig weet Mieke er al veel meer van, zodat ze het hem mooi uit kan leggen. Ze versieren de boom, mamma vertelt het verhaal over de geboorte van het kindje in de stal en ze zingen veel kerstliedjes.
-
Bundelen van geschreven columns is vaak een hachelijke onderneming. Veel teksten blijken dan gedateerd te zijn, en/of minder de moeite waard dan ze aanvankelijk schenen. Dat geldt zeker niet van de nu verschenen selectie van wat Van Lennep tussen 1983 en 1986 wekelijks in de Haagse Post schreef. Veel van wat anno nu mis kan gaan - en ook daadwerkelijk mis gaat - bij de omgang met elkaar, heeft de auteur aan de kaak gesteld. En zijn ideeen over fatsoen blijken nog niet aan actualiteit te hebben ingeboet. Wat Van Lennep toen vond, is nu veelal nog even geldig. En dat hij helder en sober, meestal geestig en soms enigermate vilein schrijft, maakt het herlezen tot een dubbel plezier.
-
Niet op voorraadA Town like Alice Oorspronkelijke titel Tijdens de oorlog wordt op Malakka een groep Engelse vrouwen en kinderen door de Jappen onder de meest afschuwelijke omstandigheden van plaats naar plaats gestuurd. Tenslotte vinden zij een gastvrij onderdak in een Maleis dorp en enige jaren na de oorlog keert de aanvoerster er terug om uit dankbaarheid een geschenk aan te bieden. Bij die gelegenheid hoort ze dat de Australische cowboy, die hen verscheidene malen hielp en die zij dood waande, nog in leven is. Finale van de oorlogsjaren en voorspel voor een toekomst in het binnenland van Australie. Herdruk van een graag gelezen roman. Kleine druk; goedkoop papier. Een boek uit de Cultuurserie is een geschenk voor het Jury Romanprijsvraag Z.H.U.
-
De Hunnen werden zij genoemd... Steppenvolk van over de oostgrens. Hongaren, Polen en Tsjechen. Bij duizenden als vluchten kraaien - neergestreken en verzameld aan de Nederlandse oostgrens.Roemenen, Oekraïeners en Witrussen. Mannen en vrouwen die naar knoflook, uien en zweet stonken. Op het station van Enschede werden ze geronseld voor de textielindustrie. In de fabrieksstad, en de fabrieken langs de Duitse grens, uitgebuit en onderdrukt, door de lokale bevolking met achterdocht bekeken. Zo'n tienduizend Oost-Europeanen vochten daar om hun bestaan. Grensstation Enschede: het eindpunt van de trein uit het oosten - het eindpunt voor vele Hunnen.De Hunnen - klem tussen de strijdende machten - worden in dit epos meegesleept in het oorlogsgeweld. In deze drie delen van de Hunnensaga leert de lezer de onbekende Cremer kennen. In De Hunnen presenteert Cremer de totale afrekening met de tweede wereldoorlog - een oorlog die niet ophield in 1945.De Hunnen is vooral het vlijmscherpe maar ook ontroerende portret van een oorlogsgeneratie.Jan Cremer is geboren op dezelfde dag dat de nazi's de verjaardag van Adolf Hitler vierden en in bevreesd Nederland de staat van beleg werd afgekondigd op 20 april 1940. Hij bracht - als halfwees met een Oosteuropese moeder - zijn woelige jeugd door aan de Nederlandse oostgrens in het door de oorlog geteisterde Twente.Op 16-jarige leeftijd keert hij de fabrieksstad Enschede de rug toe en meldt zich als beroepsmilitair bij de marine. Daarna trekt hij voorgoed de wereld in en maakt naam als schilder maar vooral als schrijver en journalist door zonder ontzag over alles te schrijven waarvan hij ooggetuige is geweest, getrouw aan zijn devies:
-
Als de onhandige Meneer Alexander gaat verhuizen loopt de trouwe, ietwat domme Daantje meer in de weg dan dat hij helpt. Daarom wordt hij naar de timmerman gestuurd om het bord "te koop" terug te brengen. Helaas vergeet hij het bord bij het huis van meneer Goegebure en veroorzaakt daarmee heel wat consternatie omdat er nogal wat "kopers" op af komen. Ouderwets knus verhaaltje met sprekende illustraties, leuk om zelf te lezen vanaf de tweede klas, en om voor te lezen, ook voor kleintjes.
-
Black Market Oorspronkelijke titel Wallstreet is het doelwit van een terroristisch commando, maar de terreurbestrijders verkeren in uiterste onzekerheid over het waarom. Uit fragmenten (vanuit diverse personen verteld) opgebouwd, een enkele maanden beslaand dag-voor-dag 'verslag' met flashbacks. Onverwachte verhaalwendingen houden de aandacht vast. Weinig gevarieerd, eenvoudig, soms ruw taalgebruik waarin de vaak te zware bijvoeglijke naamwoorden toch onmachtig zijn de beoogde spanning en afgrijzen op te roepen. Veranwoorde, niet diepgravende karaktertekeningen. De financiele manipulaties worden niet helemaal helder ondanks wijdlopige verteltrant. Hoofdthema is wraakgevoel van zich in de steek gelaten voelende Vietnamveteranen die door de wereldeconomie te ontwrichten rechtvaardiging willen afdwingen. Gesitueerd in New York, 1985. Aanvaardbare vertaling (met anglicismen). Veel merkwaardige afbrekingen (waarschijnlijk door computer?) Duidelijke druk.
-
Niet op voorraadMet een woord vooraf van J.G. Vos te Doetinchem uit 1 mei 1957