-
The Temptation of Gracie Oorspronkelijke titel De hoofdpersoon in deze debuutroman is een 19-jarig meisje uit de bourgeoisie dat aan de universiteit filosofie studeert. Door een, aanvankelijk onbekende, oorzaak raakt ze in een zware psychische crisis en een voortschrijdende depressie. Zowel het milieu waarin ze leeft als haar ziekteproces worden met grote helderheid beschreven, evenals de relatie van de jonge vrouw met haar vader, een welgestelde zakenman. Ze gaat zich steeds meer isoleren, wordt steeds zwijgzamer en communiceert uiteindelijk alleen nog maar met haar omgeving door middel van briefjes aan haar vader. In haar dagboek blijken enkele pagina's, die een traumatische ervaring beschrijven, te ontbreken. Dit ontbrekende deel bevat juist die ervaring die uit haar geheugen is gewist. Een goed vertaald, indrukwekkend debuut. Op de kaft een portret van Modigliani en een fraai portret van de schrijfster. -
De hoofdpersoon in deze debuutroman is een 19-jarig meisje uit de bourgeoisie dat aan de universiteit filosofie studeert. Door een, aanvankelijk onbekende, oorzaak raakt ze in een zware psychische crisis en een voortschrijdende depressie. Zowel het milieu waarin ze leeft als haar ziekteproces worden met grote helderheid beschreven, evenals de relatie van de jonge vrouw met haar vader, een welgestelde zakenman. Ze gaat zich steeds meer isoleren, wordt steeds zwijgzamer en communiceert uiteindelijk alleen nog maar met haar omgeving door middel van briefjes aan haar vader. In haar dagboek blijken enkele pagina's, die een traumatische ervaring beschrijven, te ontbreken. Dit ontbrekende deel bevat juist die ervaring die uit haar geheugen is gewist. Een goed vertaald, indrukwekkend debuut. Op de kaft een portret van Modigliani en een fraai portret van de schrijfster. -
Marten Jongema Omslagontwerp Omslagillustratie & Wolf & Wolf Zijn naam is Prometheus, de jongen-die-het-vuur-bewaart-achter-zijn-tanden. Vlak na zijn dood treedt een winter in die het land jarenlang zal teisteren. Als de koning ook verdwijnt, breekt de revolutie uit. Veel mensen in de hoofdstad lijken iets te maken te hebben met de dood van Prometheus: Ulrike, die zowel de koning als Prometheus heeft gekust; een kamerjongen van de koning die zich in alle stilte bekwaamt in de kunst van het terrorisme; de Centauren, die half jongen zijn en half motorfiets; en de moeder van Prometheus, die in een muur woont. Tongkat wemelt van verhalen en verzinsels over een stad die onherroepelijk uiteenvalt. De lezer wordt binnengeleid in een bordeel, waar de warme lichamen uit woorden bestaan en waar de meisjes die er werken tongkatten worden genoemd... -
The Hades Factor Oorspronkelijke titel Omslagontwerp Pete Teboskins Jonathan (Jon) Smith is chirurg en beroepsmilitair, getraind in spionage. Hij werkt in Fort Detrick, Maryland, voor USAMRIID, de eerste verdedigingslinie van het Amerikaanse leger tegen infectieziekten en biowapens. Hades is de codenaam van USAMRIDD voor een nieuw virus. De onderzoekers in Fort Detrick proberen de geheimen van het zeer besmettelijke virus te ontraadselen voordat de dodelijke ziekte uitgroeit tot een epidemie. -
The full French text of Camus' novel is accompanied by French-English vocabulary. Notes and a detailed introduction in English put the work in its social and historical context. -
Reputatie Isbn 9789074336734 Drukwerk Knijnenberg Boekprodukties Peter van Straaten volgde het gymnasium in Arnhem en studeerde daarna aan de Kunstnijverheidsschool te Amsterdam. In 1958 begon hij bij Het Parool als reportagetekenaar om vervolgens voor deze krant illustraties en, vanaf 1983, politieke tekeningen te maken. Sinds 1968 werkt hij voor Vrij Nederland eveneens als politiek tekenaar. Van Straatens werk wordt gekarakteriseerd door de wat krasserige wijze van tekenen, waarbij de arcering een belangrijke rol speelt. In zijn vroege werk werd hij vooral beïnvloed door Ronald Searle en inhoudelijk zijn er overeenkomsten met Jo Spier. Ook de levensschetsen van Simon Carmiggelt tonen een sterke verwantschap met Van Straatens werk. Vaak maakt hij tekeningen op één thema, zoals een erotische serie of de reeks ‘Het Literaire Leven’ die in Vrij Nederland staat. Een bijzondere plaats in zijn oeuvre neemt de strip ‘Vader & Zoon’ in, die hij vanaf 1968 voor Het Parool tekende. Na zeventien jaar, circa vijfduizend afleveringen en zeventien albums stopte ‘Vader en Zoon’ in 1987. Vanaf 1988 tekent Peter van Straaten dagelijks een cartoon onder de titel ‘Het dagelijks leven’ voor Het Parool. Op 11 augustus 1984 verscheen de eerste aflevering van de belevenissen van Agnes in Het Parool. De serie werd in 1986 overgenomen door Vrij Nederland. De verhalen over Agnes, een alleenstaande, vrijgevochten bijstandsmoeder met een opgroeiende zoon, werden al snel heel populair. Het eerste Agnes-boek liet dan ook niet lang op zich wachten. De Agnes-serie in Vrij Nederland leek in 1995 ook te stoppen. Toch verscheen Agnes begin 1997 weer op de vertrouwde plek. Maar in augustus 2000 stopte het feuilleton definitief. Sinds 1994 verschijnt jaarlijks Peter’s Zeurkalender, al jaren onmisbaar in menig Nederlands huishouden. Van Straatens beste tekeningen verschijnen sinds 2007 in thematische bundelingen, zoals Roken Neuken Drinken, Zo zijn we niet getrouwd, Hoe was je dag, schat?, Weet mama hiervan?, Er kan wel wat zout uit en Heeft het gesmaakt? Rondje voor de hele zaak, Mijn vrouw begrijpt me niet mijn vrouw heeft mij door! Peter van Straaten was getrouwd met kunstenaar Els Timmerman en woonde en werkte in Amsterdam. Hij overleed in december 2016, nadat hij enige weken ervoor voor de vijfde maal de Inktspotprijs voor de beste politieke tekening van het jaar kreeg uitgereikt. -
Eye of the needle) Oorspronkelijke titel Vertaling Ronald Cohen Omslagontwerp Pieter van den Busken April 1944. Dubbelspionnen, misleidende radioberichten, namaakbarakken, imitatievliegvelden en geruchten over een niet-bestaande vloot vormen de ingrediënten van een briljante afleidingsmanoeuvre die de Duitsers ervan moet overtuigen dat de invasie niet in Normandië, maar bij Calais zal plaatsvinden. Eén man echter kent het geheim. Hij luistert naar de codenaam Die Nadel. Als de Engelse contraspionage een meedogenloze klopjacht op hem opent, verandert dit ook het leven van de onschuldige bewoners van een afgelegen rotseilandje in de Noordzee. De nietsvermoedende oude schaapherder, de invalide man, de jonge vrouw en het kind: zij vormen van de ene op de andere dag, de vitale schakels in een keten van niet te stuiten gebeurtenissen. -
Spuit 11 Geeft Modder 1e druk is een boek van R. Hoogland uitgegeven bij Bzztoh. ISBN 9789045307039 Druk en Bind werk Giethoorn ten Brink Meppel Spuit 11 geeft modder,' spotte de moeder van Rob Hoogland altijd, als zoonlief weer eens commentaar op iets leverde. De populaire columnist citeert haar regelmatig in zijn veelgelezen rubriek Kringen' in De Telegraaf. Rob Hoogland, columnschrijver van de Telegraaf, is een van die auteurs die erg ingewikkelde dingen simpel kunnen weergeven. Zo simpel dat iedereen meteen door heeft dat al die geleerde lui en ander moeilijk volk vreselijk ingewikkeld doen over iets wat toch o zo simpel is. Al die lastige nuances en achtergrondkennis laten we daarom gewoon weg. Dat hoort ook in sommige dagbladen. Maar dat is niet het enige mooie in dit werkje. Er is humor! Dat maakt het lezen van deze onzin ook tot een leuke bezigheid. En het geeft een mooi en vooral simpel beeld van de vaderlandse en andere wereldproblemen. -
In dit boek heb ik een poging gewaagd om de studie van het Idioom niet slechts aangenamer en vruchtdragender te maken -
Een traditioneel opgebouwde novelle: de hoofdpersoon begeleidt een tweeling, zus en broer van een vriend, naar Indonesie, waar hij vroeger met zijn vriend heeft gewoond. Broer en zus, beide achttien jaar, reizen Indonesie af, maar voor de hoofdpersoon is die reis een herinnering aan tal van bekende mensen en streken van dertig jaar geleden. De atmosfeer en vooral de veel voorkomende dialogen zijn goed beschreven. Er gebeurt weinig spectaculairs en de gebruikelijke drama's van politionele actie, liefde en dood zijn aanwezig. -
In dit boekje is een aantal uitlatingen verzameld en op een rijtje gezet naar het verloop van het veldwerk van bekende etnografen, (o.a. Malinovsky, Levi-Strauss, Margaret Mead) over de spanningen en frustraties tijdens het werk bij vreemde volken. Het rijtje omvat: Tien eisen voor een goed etnograaf, voorbereiding en entree op het veld, aanpassingsproblemen en gehanteerde modellen daarvoor, reacties op sex in het veld, ziekte en dood, misverstanden en tegenwerking en misleiding en de aard van de opgebouwde verstandhouding: man-vrouw, beweegredenen om de wildernis in te trekken en de soort gegevens die men wenst te verzamelen. -
Indringende roman. Veel passages hebben een autobiografische achtergrond. De menselijke onzekerheid is het centrale onderwerp in het oeuvre van Ivo Michiels. Het afscheid is de eerste symbolische roman die aan dit thema beantwoordt. Het boek alfa is het boek van de twijfel. Hierin is zijn jeugd verwerkt, waarbij het de figuur van de schildwacht is die aan die onzekerheid uitdrukking geeft. Blijven of deserteren, naar links of naar rechts marcheren. Zijn verblijf als brancardier in een hospitaal heeft een plaats gekregen in Orchis Militaris.Het is de schrijver daarbij vooral te doen om de gelijkschakeling en verwisselbaarheid van de tegendelen: 'In al onze fabrieken en in alle kantoren en alle stations en alle gevangenissen en alle ziekenhuizen en op alle torens, overal staan de klokken gelijk met jullie klokken, alleen in onze huizen niet. Daar lopen ze nog precies zoals vroeger, de dag voordat jullie kwamen.' De romans van Michiels hebben, doordat hij niet schuwt zijn eigen menselijke problematiek in het geding te brengen, een universele kracht. -
Veenman Drukkerij Wageningen , die de leeftijd heeft bereikt waarop ze nauwelijks meer mag verwachten nog een kind te krijgen, besluit samen met haar man Max een kind te adopteren. Omdat de molens van het maatschappelijk werk langzaam draaien, zoeken ze contact met een tussenpersoon. Ronald Mafait zal, tegen een royale vergoeding, zorgen voor een rechtstreeks in Peru op te halen kind. Max en Julia vertrekken met hooggespannen verwachtingen naar Zuid-Amerika. Dan nemen de gebeurtenissen een volkomen onverwachte wending. Over Vonne van der Meer: 'Wondermooie pen, compositorisch vernuft en sublieme observaties.' - NRC Handelsblad 'Tot op het laatst tovert Van der Meer verrassingen uit de hoge hoed der verbeelding.' - de Volkskrant
-
De wereldberoemde natuurfotograaf Will Swift heeft alles schoonheid, vrienden en roem. Als zijn vader op sterven ligt keert hij na jaren terug naar het dorp van zijn jeugd. En in zijn geboortedorp komen de herinneringen weer. En de magie, de verschrikkingen, waarvan hij als kind slechts een glimp opving. Ooit werd hij beschermd door zijn lang geleden verloren gegane onschuld. Nu heeft hij alleen zichzelf.. -
Voorin geschreven De auteur Mark Salzman verbleef van 1982 tot 1984 in de Chinese Volksrepubliek waar hij, na afsluiting van zijn studie Chinees aan Yale, in Changsha Engels doceerde aan de plaatselijke medische hogeschool. In zijn vrije tijd beoefende hij, onder leiding van verschillende Chinese leraren, traditionele Chinese vechtsporten. In een opeenvolging van merendeels korte schetsen doet hij verslag van zijn ervaringen in China: zijn aanvaringen met kaderleden, zijn ervaringen met de studenten, zijn ontmoetingen met intellectuelen en vissers, en vooral zijn contacten met vechtsportleraren. Salzman is geestig en onderhoudend, hij schrijft sarcastisch over de vele bureaucratische absurditeiten, en onderkoeld over de vele gruwelijke aspecten van de moderne Chinese samenleving. Onthullingen brengt hij niet, maar zijn boek biedt zeker niet alleen liefhebbers van vechtsporten een boeiende kennismaking met het huidige China. De Nederlandse vertaling leest voortreffelijk. -
Tegelijk stonden de drie dochters op -
In Groene dromen reist Stephen Benz af naar de Amazone, Costa Rica, Honduras, Guatemala en Mexico om het ecotoerisme aldaar onder de loep te nemen. In de regenwouden van Peru maakt hij voor het eerst kennis met het verschijnsel ecotoerisme: rijke Amerikanen betalen duizenden dollars om een weekje de 'ongerepte' jungle te ontdekken. Ze verblijven het liefst in luxueuze lodges die 'van alle gemakken voorzien' zijn, inclusief de bar die vierentwintig uur per etmaal is geopend. Benz vraagt zich af wie hier nu van profiteert: de arme oerwoudbewoners of de slimme projectontwikkelaars. Ook op zijn latere reizen blijft Benz geboeid door deze vorm van toerisme, die pretendeert oog te hebben voor het milieu en de lokale bevolking. Hij praat met Maya-activisten, met huurlingen in Honduras en met de elite van Guatemala. Zijn reizen voeren hem naar de Mosquitokust, naar indianenruïnes in de jungle en de stranden van Costa Rica. Of hij nu op zoek gaat naar een onbekend natuurreservaat in Honduras, naar de verloren steden van de Maya's in Mexico en Guatemala, of naar het laatste stukje ongerept Costa Rica, Benz laat zich telkens weer verrassen. Met zijn gevatte observaties geeft hij een haarscherp en provocerend beeld van de moderne reiziger, die zijn 'avontuurlijke reis' het liefst tot in de puntjes geregeld ziet. Stephen Benz, geboren in de Verenigde Staten, reisde, studeerde en werkte twintig jaar lang in Midden-Amerika. In 1997 was hij winnaar van de SATW Lowell Thomas Travel Journalism Awards. Hij woont momenteel in Miami. -
Drukkerij Ten Brink Meppel B.v te Meppel Wie herinnert zich niet de droevige afscheidsscène uit de film Casablanca? Zij (Ingrid Bergman) denkt alleen aan de liefde, hij (Humphrey Bogart) laat de zaken voorgaan en beslist. Zou deze scène er na het feminisme anders uit hebben gezien? De vrouw politiek bewuster, de man emotioneler? Anja Meulenbelt vreest van niet. Wat het feminisme ook bereikt heeft, niet een fundamentele verandering in de rolverdeling in het huwelijk. De beschuldiging dat feministen 'de liefde hebben afgeschaft' vormt een van de strijdkreten uit het tegenoffensief dat al enige jaren tegen de emancipatieretoriek wordt gevoerd. Na eeuwen slordig met liefde en vaderschap te zijn omgesprongen, zijn mannen daar nu ineens de vurige pleitbezorgers van geworden. Emancipatie is prachtig, maar het moet niet te ver gaan.
-
Een warme rug" is een roman over het verliezen van onschuld. De bedriegelijke herinnering speelt er een grote rol in. Want wat er gebeurd blijkt te zijn, is iets wat de veertien jaar (en voor het eerst ongesteld) geworden hoofdpersoon niet meegemaakt heeft. Er is dan ook een - natuurlijke volwassen - verteller voor nodig om gissenderwijs te reconstrueren wat het meisje van dertien niet bespeurd heeft. Vonne van der Meer (1952) debuteerde met "Het limonadegevoel en andere verhalen". Het boek werd onderscheiden met de Geertjan Lubberhuizenprijs voor debutanten in 1986. Vonne van der Meer heeft verhalen gepubliceerd in onder meer Avenue, Margriet en Hollands Maandblad. Verschijnt maart '87. Wordt heraangeboden met recensie. -
Grafische vezorging Leendert Stofbergen Amsterdam Bind werk werd verzorgd door Meppeler Boekbinderij Verhalen waarin Kledingstukken een rol spelen Een bundeltje verhalen eerder gepubliceerd in NRC-Handelsblad. Verhalen over gebeurtenissen of voorvallen waarin kledingstukken een rol spelen. Schrijfster probeert de gevoelens weer te geven die bepaalde kledingstukken bij haar oproepen. Ze doet dit op een heldere, smaakvolle en soms grappige manier. Een goed verzorgde uitgave. -
Een man op zoek naar een oude liefde, toen een Indonesische student. Homo- en lichterotische roman met een heel verrassende en eerlijke kijk op de Aziatische moslimwereld. Na ruim twintig jaar verstandshuwelijk, een mislukte relatie met een man en een vervroegd pensioen gaat dr. Johan van Tilburg, voormalig topambtenaar van het Ministerie van Onderwijs, alsnog op zoek naar zijn grote liefde, een Indonesische student, tot wie hij zich, toen deze lang geleden voor een postdoctorale studie in Nederland was, onweerstaanbaar aangetrokken had gevoeld. Het korte avontuur had hij vanwege zijn positie geen vervolg durven geven maar was zijn leven steeds meer gaan beheersen. Als hij vijftien jaar later door de culturen in de Aziatische landen te doorgronden het beeld van zijn ultieme liefde scherp probeert te krijgen, wordt het herbeleven van die sublieme ervaring voortdurend op de proef gesteld. Het is voor de hoofdpersoon in Aanvechtingen een openbaring als blijkt dat hij in Aziatische steden plotseling heel aantrekkelijk lijkt te zijn voor veel jongere mannen. "Debuutroman over een man die ondanks zijn homoseksuele geaardheid trouwde met een studievriendin, maar geobsedeerd bleef door een Indonesische student op wie hij in een ver verleden verliefd was geweest. Een spannend, vol vaart geschreven verhaal. -
Foto achterzijde Wim Kohler De roman vermengt persoonlijke ervaringen met maatschappelijke ontwikkelingen die zich voordeden in een instelling voor psychiatrische patiënten. Het persoonlijke krijgt gestalte in de hoofdfiguur: de creatief therapeute die uiteindelijk zal vastlopen in haar werk. Na een verhuizing van de kliniek, de versterking van het management en de rigide medische behandelingsvisie, vervreemdt de therapeute steeds meer van zichzelf en haar werk met de patiënten. Een ziekteverlof leidt uiteindelijk tot een ontslagprocedure. De roman kan gelezen worden als een persoonlijk ervaringsverslag en een aanklacht tegen reorganisaties die onvoldoende rekening houden met de individuele werknemer. Het persoonlijk disfunctioneren wordt weinig diepzinnig geanalyseerd; de roman blijft steken in het van zich af schrijven van de woede en het aangedane onrecht. -
De hoop is een krijt wit kind , dat lacht tegen de rover die slacht Gerrit Achterberg [ Blauwzuur ] Tijdens een vakantie trip op Sumatra bereikt de stemming van een echtpaar een dramatische dieptepunt Een in ongekunstelde stijl geschreven roman over een huwelijk dat niet bestand is tegen sleur en dat tijdens een vacantietrip in Sumatra een dramatisch dieptepunt bereikt. Zinnelijkheid - gesymboliseerd door de in titel genoemde doerianvrucht - vormt eenbelangrijk thema. Sentimentele momenten worden goedgemaakt door amusante sfeertekeningen en ondanks schrijvers Indische jeugdherinneringen - die veelvuldig in flashbacks terugkomen - is het geen Indische roman geworden. Indonesie fungeert slechts als achtergrond, de couleur locale komt goed uit de verf en rake landschaps- en stedenbeschrijvingen zorgen voor de nodige afwisseling. -
Het tweede deel (na "Een welopgevoed meisje"; a.i. pocketeditie 92-19-007-3) van de vierdelige memoires waarin de schrijfster (1908-1986) nauwgezet verslag doet van haar leven tussen 1930 en 1944. Het zijn de beginjaren van haar nauwe relatie met Sartre waarin zij vrijheid en oprechtheid boven alles stelt. Zij is dan nog lerares en zo veelzijdig geïnteresseerd dat zij pas in 1939 tot schrijven van haar eerste roman komt. Enthousiast vertelt zij over haar reizen, over films, politiek en over literatuur. Het boek is bijzonder waardevol door het opgeroepen tijdsbeeld en niet minder door de belangwekkende gegevens over de gevoels- en gedachtenwereld van Sartre en haarzelf. -
De bijbel citataen zijn afkomstig uit de vertaling van het Nederlands Bijbel genootschap uit 1951 Typografie Bosch & Keuning Studio -
Rode zeep is een roman in dertien op zichzelf staande episoden over de zowel schrijnende als grappige wederwaardigheden van een groep verveelde jongeren in een arbeidersbuurt in Utrecht. Wanneer de fabrieken waar de meeste Zuilenaren hun brood verdienen moeten sluiten, betekent dat het einde van het industriële tijdperk. De economische neergang en sociale verharding die daarop volgen hebben hun weerslag op de groep jongeren. Ze zijn voortdurend op zoek naar confrontaties, komen in moeilijkheden en vervallen tot criminaliteit. Zowel hun onderlinge banden als hun verhouding ten opzichte van de maatschappij worden gedomineerd door geweld, ressentiment en agressie. 'Prikkelend en schrijnend.'- NRC Handelsblad In een sobere, suggestieve stijl en met een heel eigen humor beschrijft Arjan Witte (1961) in zijn debuut deze ontwikkelingen in een Nederlandse stad aan het eind van de jaren zeventig. Het literaire tijdschrift «Zoetermeer» introduceerde Arjan Witte met het verhaal 'Bloedvlag', waarover Theodor Holman in Het Parool schreef: 'Ik kan er niets aan doen: ik houd van dit soort verhalen. Campings, hippies, In search for the Original Cult, snelle dialogen, een begin, midden en een eind; kan zo uitgegeven worden. Witte publiceert binnenkort een boek bij In de Knipscheer. Ga ik zeker kopen.' -
Of het nu gaat over het tijdens een zondagmiddagwandeling op nieuwe schoenen inhalen van een bejaarde dame, danwel over de bedaarde achtervolging van een dief, over de verplettering van een zojuist aangeschaft gloeilampje, over met tegenzin verleende gastvrijheid, of over de privacy van iemand met een arm in een mitella - het is Nicolaas Matsier in dit boek eigenlijk steeds te doen om de kleine en zelfs om de kleinst mogelijke voorvallen. Dicht bij huis is daardoor in de allereerste plaats een zeer opgewekte ode aan het gewone en het alledaagse, het onaanzienlijke en het vluchtige - aan alle talloze kleinigheden waardoor een mensenleven grotendeels in beslag wordt genomen. Doordat die kleine voorvallen bovendien telkens plaatsvinden in het leven van één man, die met vrouw, opgroeiende dochters en poezen aan de rand van de Amsterdamse Jordaan woont, regelmatig in een nabijgelegen park 'djokt' en af en toe een poging tot opruimen doet, is Dicht bij huis zeker óók te lezen als een vervolg op Gesloten huis. Waar deze autobiografische roman over een jeugd in de jaren vijftig als ondertitel 'zelfportret met ouders' droeg, daar zou Dicht bij huis heel goed een zelfportret met huisgenoten, buurt en park kunnen heten. Nicolaas Matsier (Krommenie, 1945) publiceerde, naast kinderboeken en vertalingen, Oud-Zuid (1976), Onbepaald vertraagd (1979), De eeuwige stad (1982) en Een gebreid echtpaartje (1985), die in 1995 samen in een verzamelbundel werden uitgegeven. In 1996 verscheen Alice in Verbazië, een bundel essays over Lewis Carroll en zijn Alice-boeken. Matsiers roman Gesloten huis (1994) brak alle records 'genomineerd worden voor grote literaire prijzen' en is uiteindelijk bekroond met de Mekkaprijs en de Bordewijkprijs. -
Typografie binnenwerk Josepha Hulskes Een warme juninacht in 1989: een revolverschot doorbreekt de stilte in Amsterdam-Noord. De politie staat voor een raadsel. Achter de deur van zijn woning ligt een man het huis is verder afgesloten. De moord kan alleen via de brievenbus zijn gepleegd.In zijn debuut Over het IJ geeft journalist Kees van Beijnum al een voorproef van zijn kunnen als romancier. Met een scherp oog voor detail reconstrueert hij 'de brievenbusmoord', maar bovenal vertelt hij het meeslepende verhaal over een leven aan de onderkant van de samenleving. -
Hugo Pos (1913), voormalig rechter, schrijver sinds 1985 (hij publiceerde sindsdien tien boeken, waaronder 'Het doosje van Toeti' en 'In Triplo') bundelt in 'Voorbij Confucius' dertien korte verhalen die de indruk wekken nogal autobiografisch te zijn. De schrijver en de rechter strijden er om voorrang, en vaak gaan de verhalen ook inhoudelijk over het schrijven van teksten en het geven van oordelen. Ook de vraag naar identiteit, naar authenticiteit en zelfstandigheid, alsmede de Surinaamse achtergrond van de auteur spelen een grote rol. Pos schrijft een helder, bijna journalistiek proza, waarin constant verantwoording wordt afgelegd voor alle observaties, voor de gedachten daarbij en voor de wijze van verwoording, terwijl hij tegelijkertijd de lezer meesleept in de soms bijna detective-achtig geformuleerde dilemma's waaromheen hij zijn verhalen opbouwt.
-
De muziek van zwarte toetsen die hij ook schreef Druk Groenenvelt B.v. Gebruikers Sporen en Geel verkleuring -
Poppy Shakespeare Oorspronkelijke titel Deze debuutroman verplaatst de lezer naar de wereld van de psychiatrie, waar clienten met namen als 'Sue Stokpoot', 'Michael Middenklasser', 'N' en 'Bankier Bill' leven van hun 'GEK'-uitkering, en louche advocaten in patientenrecht met de naam 'Leech' (bloedzuiger) mensen bijstaan. 'N' is al jaren kind aan huis in de open 'Dorothy Fish' afdeling. Ze is inmiddels een behoorlijk door de wol geverfde 'drabber'. Op een dag krijgt ze de opdracht om een nieuweling, Poppy Shakespeare, te gidsen. Er ontstaat een dikke vriendschap tussen beide meiden. Poppy verzet zich tegen haar opname, ze vindt zichzelf normaal en wil gewoon weer full-time moeder zijn voor haar dochtertje Saffra. Samen smeden ze een plan om Poppy uit de inrichting te krijgen. Het verhaal is gebaseerd op Clare Allans eigen ervaringen in een inrichting. De droog-komische dialogen, maffe situaties en aandoenlijke patienten maken het boek tot een niet te missen leeservaring voor een groot publiek. In 2006 stond het boek op de shortlist van de Guardian First Book Award.
-
Voor het voorplat is gebruik gemaak van een schilderij van Jan Goeting 1950 en voor de Achterplaat van een madaillon van A. Goudschaal 1914 Met 10 bladzijden zwart wit foto' Biografie van Victorine Hefting, van 1947 tot 1950 directrice van het Gemeentemuseum in Den Haag, en van 1950-1964 gehuwd met de uitgever Bert Bakker sr., werd in 1905 geboren als dochter van een Utrechtse huisarts. Biografie van Victorine Hefting(1905). Zij heeft o.a. door haar werk als directrice van het Haagse Gemeentemuseum, haar huwelijk met de uitgever Bert Bakker en haar vele artistieke en politieke contacten een belangrijke rol gespeeld in het culturele leven van Den Haag. Op zeer openhartige wijze met veel details wordt het levensverhaal verteld van haar vroegste jeugd, haar huwelijken, haar vriendschappen en de relaties en contacten op haar werk. In de meestal rondom een persoon gecomponeerde hoofdstukken ligt de nadruk op de waardering voor, of de kritiek op de persoonlijke eigenschappen van de mensen die haar leven beinvloed hebben. Over het werk van de kunstenaars wordt bij de schrijvers en dichters (bv. Nijhoff, Achterberg en Nagel) weinig, bij de beeldende kunstenaars (bv. Jan van Heel, Co Westerik, Willem Hussem en Kees Andrea) nagenoeg niets gezegd. Naast een onderkoeld verslag van een dramatische levensloop geeft het boek een persoonlijke visie op zo'n veertig jaar culturele geschiedenis van Den Haag. -
Susan Smit (1974) is schrijfster en columnist. Ze studeerde Culturele Studies, met als hoofdvak Nederlandse Taal- en Letterkunde, aan de Universiteit van Amsterdam. Ze is schrijfster van romans en heeft inmiddels veertien succesvolle boeken op haar naam staan, zoals de bestseller Gisèle en De eerste vrouw en boeken over persoonlijke ontwikkeling, zoals Wijze vrouwen en En dan de liefde. Van haar laatste roman Gisèle werden ruim 30.000 exemplaren verkocht. De eerste vrouw is haar nieuwste roman. Susan Smit, waaronder het nieuwste boek van Susan Smit. -
Colin Thubron leerde Mandarijenchinees spreken, vertrok naar China en reisde daar in zijn eentje, te voet, per fiets en per trein rond. Van het labyrint van de straten in Beijing tot aan de grenzen van Tibet, van het tropische paradijs bij de Birmese grens tot de wonderige vlakten van de Gobi-woestijn en het uiterste puntje van de Grote Muur: Colin thubron legde meer dan 1O OOO kilometer af en beschrijft in dit klassiek geworden reisboek een immens land een grote verscheidenheid aan culturen bezit -
In search of Conrad Oorspronkelijke titel Omslagontwerp Nico Richter Druk Giethoorn nnd Meppel De vertaling 'Het Kielzog' is welhaast treffender dan Young's eigen titel 'In Search of Conrad'. Beide dekken ten volle de lading: de gepassioneerde zeevarende reiziger Gavin Young treedt in de voetsporen of in dit geval in het kielzog van de door hem bewonderde reiziger en schrijver Joseph Conrad (1857-1924). In een inleiding verhaalt Young over zijn bezetenheid van Conrad. Het boek gaat over Conrad en zijn romanfiguren in en rond de Indonesische archipel. Nu, 100 jaar na Conrad's reizen ter plekke en het ontstaan van zijn boeken, maakt Young dezelfde tochten, als ware het een pelgrimage en tevens hommage. Maar ook een geannoteerde biografie en historiografie. Young's visie en Conrad's woorden in de vorm van verwijzingen en aangehaalde passages roepen een fascinerend beeld op van 100 jaar Indonesië. De auteur vervlecht heden en verleden. Hij bezit 'de gave van het woord'. Aantal routekaartjes. Achterkaft met foto en korte biografie van de schrijver, voorkaft toont een Indonesisch tafereel in avondrood. -
De veertienjarige gymnasiast Ewout Meyster, een halve oorlogswees, gaat in de jaren vijftig naar een zomerkamp op de Veluwe. Hij verwacht dat hij in het kamp zijn 'opdracht' zal kunnen vervullen: het verwerven van sociaal prestige, macht en populariteit. Hij heeft daartoe van alles uitgedacht, om zijn kampgenoten zo spiritueel en slim mogelijk te kunnen bejegenen. Maar zijn gedrag stuit op een muur van onbegrip en afkeer. Wat een tijd van vriendschappen en onvergetelijke ontmoetingen had moeten worden, blijkt een vernederende kwelling. De nietsontziende jungle van de jongenswereld wordt door Te Gusskinklo in trefzekere episodes opgeroepen in een boek over dweepzucht en machtsbelustheid, slachtofferschap, verraad en eenzaamheid. Omslagfoto Hollandse Hoogte
